Forum Polskiego Kina

Kilkuodcinkowy serial Andrzeja Kostenki, którego był także scenarzystą (razem z Aleksandrem Minkowskim).
Kto widział, ten wie - serial opowiada o trójce tytułowych przyjaciół, którzy rozpoczynają dorosłe życie w trudnych z punktu widzenia społeczno-politycznego czasach tuż po II wojnie światowej.
Serial powstawał trzy lata, również w dość burzliwych czasach na przełomie lat 70. i 80.
Tamtą rzeczywistość i dylematy pokazuje w sposób dość uczciwy (premierę telewizyjną miał w tzw. karnawale Solidarności), ale na kolana nie rzuca. Jest zrealizowany solidnie, ale nic poza tym.
Każdy odcinek to w zasadzie pełnometrażowy film, więc widz ma czas zaznajomić się z głównymi bohaterami, ale ja przynajmniej jakoś nie umiałem się przejąć ich losami. Może to po części wina przyzwoitego, jednak nieszczególnie wyrazistego aktorstwa? Obsada z pewnością nie stanowi tu wartości dodanej. Owszem, obsadzany przeważnie w drugoplanowych rolach różnych antypatycznych typów Jan Jurewicz tworzy tu chyba najciekawszą kreację w karierze, jednak nie zmienia to obrazu całości. Michał Anioł wydał mi się irytujący i nieprzekonujący, jakby przeszkadzało mu, że w ogóle w serialu musi grać, z kolei Andrzej Golejewski jest po prostu aktorem średnim, więc trudno wymagać, by się ponad średniość wybił.
Na drugim planie też bez olśnień. Pojawia się paru dobrych aktorów, ale w rolach niedużych, nie dających większego pola do popisu. Tak jest z Homerską, Baryczem, Bazakiem, Opanią czy Ferencym. W "Przyjaciołach" wystąpiło sporo naturszczyków w drobnych rolach i epizodach, co z jednej strony przydaje realizmu, zaś z drugiej sprawia wrażenie jakiejś amatorskiej telenoweli. Na szczęście to są tylko momenty.
W serialu jako autor muzyki zadebiutował Michał Lorenc, jednakże te akurat kompozycje trudno uznać za szczególnie udane w jego dorobku. Są jak cały ten serial - przeciętne.
Tak jak już zaznaczyłem, "Przyjaciele" próbują bez zbytniego lukrowania pokazać czasy stalinizmu. Jednocześnie robią to bez bigla i werwy. Może bardziej rasowe aktorstwo i reżyseria wyniosłyby ów serial na wyższą półkę, a tak jest tylko średnio.

_________________
My żyjemy!

mam sentyment z dawnych lat, ale teraz dałem radę obejrzeć tylko 1 odcinek.

https://vod.tvp.pl/website/przyjaciele,37549123

Ja jeszcze wyróżniłbym Mariusza Gorczyńskiego jako sierżanta.
I nie tylko dlatego, że... wiadomo.
To naprawdę świetnie zagrana rola.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Albo inaczej, pokazane w stylu siermiężnym, takim jaki był ówczesny ustrój. Na pewno mniej rozrywkowy od serialu "Dom". Ostatni odcinek i jego zakończenie są charakterystyczne dla zrozumienia co autor miał na myśli? Zmusza do refleksji i woła o odpowiedź na przeczucie
że coś w tym mocno nie działa? Jeden z bohaterów serialu zrozumiał na czym zasadzał się błąd ówczesnego ustroju. Jednak w jego przypadku skończyło się to tragicznie. Jego śmierć ma to tutaj wymiar symboliczny. Może kiedyś ludzie docenią ten serial i zrozumieją jego przesłanie?

Raczej mało prawdopodobne. Skoro przez 40 lat nie został na nowo odkryty to już raczej tak zostanie.

_________________
"Dostał obsesji na tle żyrandola!"

Przecież Kazimierz Jakubik czyli postać grana przez Jurewicza, przeżyła próbę samobójczą, o czym opowiada epilog zamieszczony w końcu odcinka numer pięć. Także proszę nie siać nieprawdy.

_________________
Sztuka jest sztuka!