Forum Polskiego Kina

Ja w tym miejscu też pomyślałem o ''czarnym ludzie rzucającym się do gardła Szekspirowi"

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

A ja właśnie nie. A dlaczego?
Bo co innego "W pustyni i w puszczy", czyli w sumie jednak wychowawcza bajka dla młodszych dzieci " a co innego" Przebudzenie Afryki", czyli sztuka typowo peerelowska, poruszająca rewolucyjne tematy, mówiąca o ruchach antykolonizacyjnych etc.
Przedstawienie szkolne u Koterskiego infantylizuje, przedstawienie szkolne u Niziurskiego ma uświadamiać i kierować ku dorosłemu myśleniu (zindoktynowanemu, ale dorosłemu, poważnemu).

Rytuały...
Ciekawy przykład z tą WKE. Bo sama jest w sobie nieopisanie dziecinna, ale zwróćmy uwagę jak omawia ją i jakim językiem skulony pod umywalką Cykorz. To jest język młodego inteligentna. Dostrzega w niej zjawiska niemal metafizyczne.
Rytuały u Koterskiego to infantylizm czysty, glupiutkie i często obleśne rymowanki. Notabene sam wiele z nich w szkole jako smarkacz bezmyślnie klepałem. Miauczyński nie obserwuje tych rytuałów z boku, nie ma do nich częściowo neutralnego stosunku. I w filmie Koterskiego (przynajmniej taki jest mój odbiór) nie wchodzi w nie po głębszym przemyśleniu, że po prostu tak trzeba (jak Cykorz), tylko po prostu wchodzi, jak Szprot Rymarski, Szczeżuja Spec czy Bezczelny Pacholec....

Zresztą nawet wymienieni przeze mnie drugoplanowi bohaterowie "7 wtajemniczenia" intelektualnie stoją wyżej niż bohaterowie "7 uczuć". Niziurski był chyba jednak dużo większym optymistą co do dzieci i młodzieży oraz roli szkoły niż Koterski...

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Holt, aż tak głęboko tego nie rozpatrywałem : ). Moje odczucie było bardziej dotyczące rozmachu inscenizacji i zaangażowania młodych aktorów. Książka Sienkiewicza taka do końca niewinna nie była, w tle mamy jednak powstanie Mahdiego, a ''Przebudzenia Afryki" niestety nie widziałem : )



Ja gdzieś tam miałem zawsze wrażenie, że ci szeregowi blokersi (swoją drogą ciekawe czy to pierwszy Niziurski nazwał to zjawisko) instynktownie wiedzą w czym uczestniczą, bo taki Nieradek na pewno zdawał sobie sprawę, że ta zabawa to coś wiecej niż tylko bezmyślna gonitwa. Oczywiście Cykorz to inna bajka, ale o nim i jego refleksjach wiemy najwięcej z wiadomego powodu.

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Niziurski nazywał ich Blokerami blokersi to pewna modyfikacja:-)
"Przebudzenia Afryki" też nie widziałem ale mój ojciec, mniej więcej rówieśnik Ciamciary, opowiadał mi, że takie państwowotwórcze przedstawienia były wtedy w szkołach na porządku dziennym

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Wolnego, nie napisałem przecież, że to jest jakaś adaptacja prozy Niziurskiego, tylko, że z lekka nim trąca. Szkolne przedstawienie teatralne o Afryce pachnie na milę Niziurskim, choć detale są oczywiście różne. Nie przeceniałbym wychowawczych zalet "Przebudzenia Afryki", mnie to wyglądało jedynie na sprytny zabieg wzbogacający narrację, nic więcej.

Oczywiście, że są istotne różnice. N. był facetem przed czterdziestką gdy opublikował SPONĘ, Koterski ma 76 lat. Pierwszy pisał dla młodzieży, drugi zrobił film zdecydowanie dla dorosłych. Obaj patrzą w tym samym kierunku, ale widzą co innego, bo są na innych pozycjach. Jeden był pisarzem przygodowych książek dla młodzieży, drugi jest zdepresjonowanym, walczącym ze swoimi traumami reżyserem. Większość książek Niziurskiego, o ile pamiętam, kończy się happy endem lub chociaż jakimś budującym morałem. Świat Koterskiego jest w ciągłym stanie destrukcji, jakakolwiek ulga, czy dobrostan jest, nie mamy wątpliwości, jedynie chwilowym zaburzeniem wszechogarniającej entropii.



Z pewnością. Drugie imię Koterskiego to Depresja. W książkach Niziurskiego świat jest jednak fajowaty nawet przestępcy są uroczy i pełni galanterii.

Mała poprawka, bo się chyba nie do końca zrozumieliśmy. PA u Niziurskiego ma być wychowawcze wg założenia jego ksiazkowych pomysłodawców, a nie samego pisarza. Niziurski pisze o niej w tym swoim cudownym ironicznym tonie, niemniej tom samej sztuki przedstawia jasno.

Jeszcze inaczej - udział w PA ma uświadamiać, udział w WPIWP ma podnosic stopnie..

Gdybym miał szukać odnośnika w literaturze da sceny z przedstawienia Koterskiego, to chyba znalazłbym go w książce Baumgardtena "Zielone lata". Gdzie opisywane jest przedstawienie łączące elementy tradycyjnej szopki bożonarodzeniowej z inscenizacją "Ogniem i mieczem", w którym m in Wołodyjowski urywa koło od armaty, wsparłszy na nim skołataną głowę.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Varga o najnowszym filmie M. Koterskiego:

Facet jest zachwycony, podobnie jak ja.


I podobnie jak większość z nas, widzi potworną wtopę w końcówce:


http://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290, ... ska-w.html

Filmu jeszcze nie widziałem, ale nie wiem skąd powtarzające się zdziwienie, że Michał Koterski dobrze zagrał? Akurat on pasuje do kina swojego ojca wręcz idealnie. Nawet wszelkie jego estradowe naleciałości zawsze są tak wpasowane w całość, że pasują. Jest osobowościowo tak sklejony z klimatem filmów Marka Koterskiego, że nie wiem jak mógłby tu coś "położyć".

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Co innego zagrać prze amatora epizodzik, co innego pociągnąć główną rolę. Ale faktem jest, że u ojca może być nieco łatwiej...

Michał Koterski ma chyba nieco za duże doświadczenie, by nazywać go "amatorem". Poza tym akurat w tym przypadku, gdy Koterski podejmuje temat własnego dzieciństwa, wydaje mi się, że liczy się nie tyle, czy może raczej - nie tylko aktorska umiejętność, ale także bycie częścią pewnego świata. Po prostu bycie synem tego ojca.

Poza tym amatorzy w epizodach to gorsze zjawisko niż w głównych rolach. Vide - kino Vegi. Tam w epizodach nic nie błyszczy, bo grają je ludzie którzy nie umieją tego robić.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Paradoksalnie u ojca bywa czasem trudniej. Mogą to potwierdzić nie tylko synowie (i córki) reżyserów i aktorów, ale i trenerów.
Tak swoją drogą to np. udany występ w "Dniu świra" był w przypadku Michała Koterskiego epizodem tak rozbudowanym, że w zasadzie można by go równie dobrze zakwalifikować jako rolę drugoplanową

_________________
My żyjemy!

7 uczuć obejrzało już ponad 820 tys widzów, czyli więcej niż jakikolwiek film Koterskiego do tej pory.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.