Forum Polskiego Kina

Jestem po obejrzeniu pierwszego odcinka. Teatr lubię, a że jako temat rodzimych filmów i seriali zbyt często się nie pojawia (ostatnio "Twarze i maski", ale to też było już dość dawno) tym bardziej więc z zainteresowaniem podszedłem do tej produkcji, choć też z pewnymi obawami, bo duet Strzępka/Demirski, który został okrzyknięty objawieniem polskiego teatru, niezbyt mnie przekonuje. Jednak telewizja i teatr to dwie różne sprawy, więc starałem się nie uprzedzać.
Po zobaczeniu premierowego odcinka "Artystów" mam mieszane uczucia. Z jednej strony serial jest ciekawy dla osób interesujących się teatrem (są różne smaczki, cytaty i nawiązania, których będzie pewnie więcej), dynamiczny, wciąga, ma klimat, z drugiej strony pierwszy odcinek - a pewnie i cały serial - nakręcony jest w specyficznej konwencji przypominającej nieco "Królestwo" von Triera czy niektóre filmy Lyncha, co nie zawsze mi odpowiada, tj. niby jest realistyczny, ale czuć, że twórcy trochę mrugają okiem do widza. W serialu von Triera to się sprawdziło. Czy podobnie będzie z "Artystami"? Mam wątpliwości. Do tego mam wrażenie, że niektórzy aktorzy grają na granicy szarży, a ich postacie są przez to odrobinę karykaturalne (dyrektor, sekretarz-gej, specjalista od spraw finansowych). Miło za to popatrzeć na Edwarda Lubaszenkę, Huka, Dałkowską, Mikołaja Grabowskiego - czyli na starsze pokolenie.
To dopiero pierwszy odcinek, więc z pewnością dam "Artystom" kolejną szansę, zwłaszcza że to nie jest żaden tasiemiec, a jedynie osiem epizodów trwających po kilkadziesiąt minut. Mam nadal nadzieję, iż na końcu będę mógł napisać - "Artyści" to naprawdę dobry serial o teatrze.

_________________
My żyjemy!

Na mnie pierwszy odcinek zrobił bardzo dobre wrażenie, a najlepszym dla tego uzasadnieniem jest fakt, że chciałbym już wiedzieć, co będzie dalej. Akcja toczy się szybko, całość jest logicznie napisana, są wyraziste postaci, krwiste dialogi i świetni aktorzy. Mógłbym się jedynie przyczepić, podobnie jak Karel, do kamerowania, które czasem bywa denerwujące. Też wolę klasyczne ujęcia, skoro już opisuje się tu tak prozaiczne sprawy, jak brak kasy na kulturę.

P.S. No i zupełnie przypadkowo emisja serialu o teatrze, z wrocławskimi aktorami (w większości z Teatru Polskiego), zbiegła się z wydarzeniami i kontrowersjami wokół Teatru Polskiego właśnie.

_________________
Mamy taki aparat, najlepszy na świecie aparat do wykrywania kłamstw.

Wczoraj serial dobiegł końca. Po obejrzeniu całości mam odczucia podobne do tych, które towarzyszyły mi po pierwszym odcinku. "Artystów" obejrzałem z zainteresowaniem i byli dla mnie miłym wstępem do weekendu. To niezły serial, ale nie podzielam zachwytów nad nim, które pojawiają się w różnych mediach. Tak jak wspomniałem ponad miesiąc temu, nie do końca przemówiła do mnie konwencja z konsekwencją obrana przez twórców. Serial - choć inteligentny, momentami zabawny i pełen różnorakich aluzji do środowiska teatralnego i do polityki - jest jak na mój gust zbyt postmodernistyczny i chaotyczny, a niektóre postacie nakreślone stanowczo zbyt grubą kreską, nawet wziąwszy pod uwagę wspomnianą, mocno w gruncie rzeczy ironiczną konwencję. Z filmów i seriali poświęconych teatrowi wolę jednak "Aktorów prowincjonalnych" czy "Wolne chwile", a także "Twarze i maski". Tak więc nie mogę z czystym sumieniem napisać zdania, którym zakończyłem swoją pierwszą wypowiedź w tym wątku.
Z tego, co czytałem, "Artyści" stanowią zamkniętą całość, ale biorąc pod uwagę dobre przyjęcie przez widzów i bardzo pozytywne w większości recenzje wcale się nie zdziwię, jeżeli będzie czekał nas kolejny "sezon" (jak ja nie znoszę tego słowa używanego w takim kontekście - tfu!).

_________________
My żyjemy!

Ja również wolę "tradycyjne" "Twarze i maski", jednak uważam, że dobrze, iż taki serial jak "Artyści" pojawił się w polskiej telewizji. Pośród zalewających nas produkcji serialowych przeciętnych, czy wręcz słabych, zrobionych w utartych konwencjach, "Artyści" zdecydowanie się wyróżniali, wprowadzając dużo świeżego spojrzenia.
Zgadzam się z przedmówcą co do tego, że chaotyczność utrudniała odbiór.
No i przed obejrzeniem ostatniego odcinka zupełnie nie zdawałem sobie sprawy, że to ostatni odcinek w ogóle. Dopiero wczoraj zwróciłem uwagę, że kolejnych nie będzie. To też świadczy o tym, że zakończenie nie było oczywiste i standardowe, po prostu niczego nie kończyło w sensie dosłownym. W kolejnej serii można spokojnie zacząć od tego samego momentu.

_________________
Mamy taki aparat, najlepszy na świecie aparat do wykrywania kłamstw.