Forum Polskiego Kina

Obce niebo:
http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=1235715

O systemie, który opanował Szwecję można oglądnąć tutaj:
https://www.youtube.com/watch?v=x09Vc10ght8

Dosyć szybko widzę powstał polski film dla ukazania tego co się tam dzieje. Ale nie tylko w Szwecji... i niech film będzie przestrogą przed UE opanowaną przez lewactwo i ich projekty
socjalne.

_________________
beze mnie... żegnam się

I lewactwo, i prawactwo, i wynaturzona religijność, i skrajny antyklerykalizm, i tak dalej... Każdy fanatyzm prowadzi do idiotyzmów.

O tym z grubsza jest ten film.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

W tym filmie nie ma o tym mowy! To jest tylko mój komentarz do sytuacji. Jest tam mowa natomiast o prawie obowiązujących w Szwecji ale zero polityki kto za to odpowiada (to nie Smoleńsk). Dla respektowania owego prawa system decyduje się wyrwać dziecko z rąk rodziców i z jego dotychczasowego środowiska (dom, szkoła, koledzy) na czas bliżej nieokreślony do obcych ludzi, bez wiedzy rodziców i bez uświadomienia dziecka o jego sytuacji jednocześnie twierdząc że to dla dobra dziecka, powołując się przy tym na na procedury. To jest ten cały tępy gwóźdź w tym całkiem dobrym filmie.

Smaczkiem i gwoździem do trumny tego Bantustanu (czytaj Szwecji) jest pojawienie się na ekranie Englerta(bo reszta to prawie sami Szwedzi a film po angielsku i szwedzku), grającego polskiego prawnika w Szwecji ( z emigracji 1981), który mówi że nie weźmie ich sprawy bo
nie lubi przegrywać procesów Jego cała wypowiedz jest tu bardzo znacząca.

_________________
beze mnie... żegnam się

Kolego, nie trzeba uprawiać łopatologii, żeby każdy wyczuł o czym jest film.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Wybaczcie, ale będę nieco przekorny.
Do tej przekory skłonił mnie jeden z portali mieniący się "prawicowym", który prowadzi właśnie dłuższą kampanię przeciwko niemieckiemu & austriackiemu Jugendamt-owi. Tenże Jugendamt podobno masowo wyrywa z rąk polskich rodzin polskie dzieci, żeby je w Niemczech zniemczyć. Z fanatycznych komentarzy pod artykułami jasno wynika, że zniemczenie to jeszcze to najmniej złe, co te dzieci czeka, albowiem te polskie dzieci to z całą pewnością będą oddane na wychowanie różnym homoseksualistom i innym zbokom, albo wręcz będą zabite gwoli pozyskania organów na przeszczepy. W jednym artykule napisano tam też wprawdzie, że holenderskie, szwedzkie i norweskie odpowiedniki Jugendamtu pozwalają sobie odbierać polskie dzieci równie często, co niemieckie, no ale przecież medialne walenie "w Niemca" jest dużo bardziej nośne politycznie, niźli walenie w Skandynawa.
Żeby było jasne: jestem więcej, niż pewien, iż w ciągu wieloletniej działalności tych państwowych służb chroniących dobrostan dzieci, miał miejsce niejeden przypadek patologiczny. Ale jednocześnie, jako facet o poglądach konserwatywno-liberalnych, przypomnę jedną z fundamentalnych zasad prawa rzymskiego: VOLENTI NON FIT INIURIA = Chcącemu nie dzieje się krzywda. Jeśli zatem na przykład polska matka wyjeżdża za granicę, jeśli wiąże się z nie-Polakiem, a nade wszystko, jeśli sama ustawia się w kolejce do tamtejszego socjalu (prawda: hojniejszego niż nadwiślański), to niech się nie dziwi, że wzbudzi zainteresowanie norweskiego albo szwedzkiego albo holenderskiego BV, Barnevernet, który zacznie węszyć patologię rodzinną z powodu symptomów takich jak smutna mina dziecka albo nawet niegustowne urządzenie lokalu mieszkalnego.
Zresztą, co parę dni w polskich dziennikach telewizyjnych pojawiają się doniesienia o tak daleko idącym zaniedbaniu i zapuszczeniu dzieci (u nas, w Polsce!) przez rodziców-meneli, iż aż wołam o ustanowienie polskiego Barnevernet… Potem, po namyśle daję sobie na wstrzymanie i tłumaczę, by nie reagować nazbyt nerwowo na każde doniesienie żądnych sensacji mediów.

Zanim się zapętlimy w temacie. Zastanawiam się czy na pewno to jest przyczyną problemu?
Czy to dotyka ludzi zgłaszających się do socjalu? Jesteś pewien? Bo film nie jest o tym...tutaj dziecko zadzwoniło na infolinię, zaniepokojone bo wcześniej usłyszało, że może to zrobić anonimowo. To była przyczyna do interwencji Policji a policja rodzicom nie ujawniła informatora.
O ile wiem taka infolinia działa od niedawna też w Polsce?

P.S.
Pamiętam jak chłopaki z budki dzwonili, że w szkol bomba.. chłopaków złapano... tutaj może ktoś zadzwonić i powiedzieć że sąsiad jest pedofilem... tym razem bezkarnie a przeciw "podejrzanemu" zostaje uruchomiona machina prawna z którą nie ma on najmniejszych szans
na obronę.

P.S.
Jeszcze jest potrzebny film o lewackim gender jako programie wprowadzanym do szkół.

_________________
beze mnie... żegnam się

Duży chłopiec a nie wie co wypisuje. Co ma wspólnego ten złowrogi GENDER z lewactwem? To określenie naukowe i przedmiot badań. Zdaje się ze 40 lat na Dzikim Zachodzie funkcjonuje i został zapoczątkowany bodajże w USA. Jakież to straszne zagrożenie ta nauka wprowadza, bo nie wiem? Czym cię tak wystraszyła ta teoria?
Może bardziej potrzebny jest film o straszliwych skutkach łykania zewsząd ksenofobicznej propagandy przez niedoinformowanych i uprzedzonych Polaków?

Szwecję z pewnością Polacy powinni omijać z daleka, tam np. nie ma żadnego pobłażania dla bicia dzieci. Po prostu horror, lewactwo i zgnilizna moralna...

Szwecja mi się podoba ze względu na polowania na łosie. Myśliwych tam w porównaniu z Polską chyba o połowę więcej licząc stosunkiem polujących do ilości obywateli. Na polowania jeździ się całymi rodzinami, sezon trwa tylko 3 tygodnie i nikt nie strzela dla zabawy, ale dla zaopatrzenia rodzinnej spiżarni. Piękna sprawa!

Oczywiście, że szwedzki system ma wynaturzenia. Słuszna idea całkowitego zaniechania przemocy wobec dzieci została zbiurokratyzowana i w pewnych sytuacjach stała się karykaturą siebie. Tylko nie wiem, co to ma wspólnego z lewactwem.

Gender to nie ideologia, ale nauka o społecznych uwarunkowaniach płci. Śmieszne, że jedni czynią z niej sobie niemal religię (znam środowiska, w których dla zasady idzie się na "gender studies", żeby tylko mieć to w CV dla ideologicznego wyrazu), a inni widzą w tym dzieło szatana. Jakby tak trochę mniej ideologii i emocji, a więcej spokoju i zrozumienia co jest czym i co do czego służy, to połowy kłótni by nie było.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Ciekawe czy łosiom też się podoba Szwecja...
Nie będę "offtopował", bo i tak temat się rozmył i kilka komentarzy nie bardzo dotyczy rzeczonego filmu (być może zaraz zaingeruje Moviemaker), ale określenie "piękna sprawa" w odniesieniu do polowania całymi rodzinami jakoś mi nie gra, a wręcz przeciwnie: brzmi upiornie.

_________________
My żyjemy!

Łosie to nie ludzie i nie mają nic do gadania. A szło mi o to, że sezon trwa TYLKO 3 tygodnie i jest idealnie dopasowany. Nie ma opcji strzelania np. cielnych klęp, a przez 3 tygodnie zostaje strzelona ilość idealna, ani za mało, ani za dużo, w sam raz, by zachować dobry zwierzostan. Oczywiście "polowanie całymi rodzinami" nie oznacza dzieci podczas oddawania strzału i patroszenia zdobyczy, chyba jasne jest, że mocno wrażliwa na tym punkcie Szwecja nigdy by na to nie pozwoliła, ale na wyjazd całą rodziną, podczas którego to wyjazdu polują ci, co polują, a nie wszyscy. To gwoli wyjaśnienia.

A film Gajewskiego stał się w Polsce argumentem dla oszołomów, niestety. Takich, co to chcą widzieć w Szwecji wydziwaczony kraj, w którym dzieciom wolno wszystko, a dorosły może iść do więzienia za skarcenie dziecka. Bezsens, to nie jest takie proste. Z tego co czytałem, to już i sama Szwecja dostrzega problem i swoje zapętlenie. Bo niestety o ile oszołomy przeginają, o tyle problem jest.

Wdowa po śp. Krzysztofie Gruberze, znana scenografka Teresa Gruber opowiadała mi, że gdy jej mąż kręcił w Szwecji serial "Kamienna tajemnica" to były naprawdę kłopoty, bo rozbisurmanieni młodzi aktorzy robili co im się żywnie spodobało, a każda próba ich postawienia do pionu wiązała się z ryzykiem złamania prawa. To był przełom lat 80 i 90. Od tego czasu to się nasiliło na tyle, że jak wspomniałem chyba już sami Szwedzi zaczynają widzieć, że coś tu jest nie tak.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

I takie wyjaśnienie bardzo mi się podoba. Dziękuję.

_________________
My żyjemy!

Jednak spróbujmy zrozumieć racje szwedzkich pracowników socjalnych:
Ula sama wykonuje telefon. Dziewczynka stwierdza, że mama ją bije a na dowód pokaże siniaki. Matka otwiera mieszkanie roznegliżowana. W rozmowie co jakiś czas śmieje się nie wiadomo z czego. Pali w domu. Jest wiecznie z czegoś niezadowolona i wygląda po prostu niechlujnie. Matka wrzeszczy na dziecko i uderza je w obecności pracownika socjalnego. To ostatnie chyba zwyczajnie dowodzi jej głupoty. Ona nie przyjmuje do wiadomości, iż osiedlając się w obcym kraju trzeba dostosować się do zasad w tym kraju przyjętych. Ja na przykład nie zamierzam osiedlać się w Szwecji, ale wiem, że bicie dzieci jest u nich od dawna niedozwolone. Może szwedzkie ‘Welfare State’ nie jest rajem na ziemi i w wielu miejscach się wynaturzyło, ale większość samych Szwedów nadal je popiera i to należy uszanować.
Jeśli owa matka nawet w obecności pracownika socjalnego zachowuje się tak, jak się zachowuje, to ów urzędnik ma pełne prawo a nawet obowiązek wyobrazić sobie, co może się dziać, gdy rodzice zostają z dzieckiem sam na sam. Ludzie nie umiejący kontrolować swoich emocji, w przypadkach skrajnych, mogą stanowić zagrożenie dla reszty społeczeństwa.
Napięta jest cała sytuacja w domu: rodzice raz się kochają raz nienawidzą; to się chyba nazywa związek toksyczny. Dochodzi jeszcze brak odpowiedzialności finansowej; ojciec nie płaci czynszu, ale łódkę sobie kupuje. Do tego zdrada, posiadanie kochanki. Plus, w innym miejscu, zmuszanie żony do seksu. A potem tatuś się upija i jedzie bić się ze Szwedem, w ten sposób jedynie potwierdzając najgorsze stereotypy o Polaku-pijaku. Czy w oczach pracownika socjalnego to nie wygląda jak patologia? Czy gdybyście byli pracownikami socjalnymi, nie zainteresowalibyście się taką rodzinką? Ludzie, którzy w urzędach, na komisariatach policji wszczynają awantury albo włamują się na cudzą posesję - aż się proszą o kłopoty.

Oczywiście, w prawdziwym życiu – które jest odrobinę inne od tego niewybitnego filmu ze słabymi dialogami - wizytacji opieki socjalnej powinno być więcej, psycholog winien odbyć rozmowy z każdym z członków rodziny osobno. Opinia otoczenia też powinna mieć znaczenie. Ale reżyser założył sobie: nakręcę film o bezdusznej szwedzkiej biurokracji, gdzie przychodzi pani z opieki, patrzy przez kilka sekund na rodzinę i na tej podstawie zabiera dzieci. Moim zdaniem, mimowolnie nakręcił opowiastkę o polskich niedostosowanych...