Forum Polskiego Kina

Obydwaj bracia Grabowscy (Andrzej oraz Mikołaj, aktor i reżyser teatralny), rodem z Alwerni, przez lata byli związani z krakowskim Teatrem Stu. To ten właśnie teatr firmował przepyszną inscenizację "Opisu obyczajów czyli... jak zwyczajnie wszędzie się miesza złe do dobrego" pióra księdza Kitowicza. Telewizja bardzo dawno temu nagrała, potem nadawała, może jeszcze wznowi. Ponadto na YouTube można to znaleźć podzielone na części. Andrzej Grabowski nie grał tam pierwszych skrzypiec, ale chyba czuł się dobrze w zespole. Ogólnie bardzo, bardzo polecam, zarówno fragmenty o kościele jak i o kuchni czasów saskich.

Pomysł rozpisania na role innych fragmentów prozy XVIII-wiecznej był później rozwijany. Parę lat temu na katowickim LOT-cie (Letnim Ogrodzie Teatralnym) oglądałem inscenizację bodaj trzecią (nie mylić z podziałem na części na YouTube). Mikołaj toto reżyserował i w tym grał. Ale za przedstawieniem stał już warszawski teatr Tomasza Karolaka.

Rafał Dalbor napisał był, że Kiepscy to w istocie to samo, co kino Smarzowskiego, tyle, że w tonacji groteskowej i śmiesznej (przynajmniej czasami). I tu i tam mamy bowiem wulgarny język, alkohol, patologię.
Coś w tym jest. Wszelako zauważmy, że rą różnice:
1 Język Kiepskich jednak jest moderowany. Słowa: "kupa", "srać" i "dupa" (wraz z pokrewnym: "rozdupcyć") i nawet "gówno" pojawiają się w Kiepskich tak często, że w uszach części widzów dawno przestały brzmieć wulgarnie. Ale za to najohydniejszych polskich wyrazów, mimo, że parę milionów Polaków używa ich w funkcji przerywnika (na litery: "ch", "j", "p" i oczywiście na "k") – nie usłyszymy z ekranu; w najgorszym razie będą one wypikane. Także alkohol jest w sitcomie dawkowany obficie, ale nie zobaczymy tam zapicia w stadium zarzygania. Pod pewnymi względami Kiepscy okazują się wręcz bardziej kulturalni od niektórych przebojów kina amerykańskiego, naznaczonych spermą bądź ekskrementami. O defekacji się w sitcomie jedynie mówi.

2 Drugą rzeczą, która wyróżnia Kiepskich są liczne elementy SURREAListyczne. U Smarzowskiego jest realizm łamany przez naturalizm z dodatkiem turpizmu. A w Kiepskich: żarłoczna pizza, żeglujący pośród fal potopu dom z ulicy Ćwiartki, rekiny na zalanych wrocławskich ulicach (długo nie pożyją, bo Boczek je pożre), latające łoże podwieszone do balonów i napędzane rowerem, kontakty z alienami, Ferdek i Marian fruwający jak motyle, mikroskopijni szpiedzy ukrywający się w ścianach, przywrócenie w Polsce monarchii i wybór Kopcińskiego na króla, rejs by zapolować na wieloryba Moby Dicka, podróże w zaświaty, nawet do piekieł, do starożytnego Egiptu albo w jesień średniowiecza, wampiry wśród ludzi, młodzi muzycy-tancerze, niekandydyjący, lecz wygrywający wybory w miejsce promowanego przez nich kandydata. To wszystko na zmianę z odcinkami całkiem realistycznymi, tyle, że mało prawdopodobnymi.

Plus, do smaku, zabawa inspiracjami: literaturą ("Proces" Kafki), filmami ("Lśnienie"), serialami i operami mydlanymi ('House', "M jak miłość"), krajowym show businessem i celebrytami (Krawczyk, Ibisz, Kożuchowska, Rubik, Karolak), telewizjami zakupowymi, lustracją, nerwicami natręctw jak w "Dniu świra" (kapeć!), końcem świata (2012), wszechobecną agresywną reklamą konsumpcyjną (ekskluzywne kołdry, wciskane niemal na siłę pożyczki bankowe)...

Oglądałem kiedyś benefis Mikołaja Grabowskiego z Teatru STU.Wspaniałe widowisko z udziałem m.in.Andrzeja Grabowskiego,Jana Frycza,Treli i wielu innych.Dawno tego nie powtarzali,nawet na YT tego nie ma.

_________________
To jest Twoja Bonecka,to jest moja Bonecka,a to jest Bonecka Kanonia 8

Oczywiście, że są różnice. Jasna sprawa, że komediowy bądź co bądź serial dla komercyjnej telewizji i kino autorskie to różne bajki. Jednak ten sam jest i w Kiepskich, i w scenariuszach Smarzowskiego ludzki klimat - bieda, prostactwo, nędzność bytowania, brzydota otaczająca bohaterów, brak możliwości wydostania się z takiego życia. Jak to śpiewa Big Cyc - "nikt nikomu nie tłumaczy, by spróbować żyć inaczej".

I ja doceniam to bardzo. Super, że są takie zwierciadła. Ale ja osobiście już się w nich naprzeglądałem i nie mam póki co chęci. Może mi się jeszcze zmieni.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Przypomniał mi się sitcom "Mamuśki".Moim zdaniem jeden z ciekawszych,inteligentnych i życiowych.

_________________
To jest Twoja Bonecka,to jest moja Bonecka,a to jest Bonecka Kanonia 8

No cóż, przyszedł moment, o którym w tej dyskusji kilka lat temu pisałem, że na razie nie mam na to ochoty, ale może kiedyś przyjdzie. I przyszła. Na "Świat według Kiepskich". Nie lubię nic oglądać na kompie, wzrok nie jest moją najmocniejszą stroną, więc korzystam z Comedy Central Family.

Teraz lecą odcinki z 2013 roku. Bardzo już umowna scenografia, w dużej mierze wykreowana komputerowo. Niewiele ma to wspólnego z początkiem serialu z przełomu wieków. Oczywiście, to nadal Kiepscy, ale coraz więcej wątków poważnych, wręcz filozoficznych, szczególnie w rozmowach Ferdka z granym przez Lecha Dyblika Badurą.

Aktorzy od głównych ról grają tak, jakby parodiowali powszechne wyobrażenia o swoich postaciach. Zwłaszcza Grabowski, Kipiel-Sztuka, Żukowski i Mularczyk jako rodzinka oraz Gnatowski. Anna Ilczuk zgrywa się strasznie, ale widać, że to zamierzone i w tej konwencji pasuje. Renata Pałys i Andrzej Gałła też dociskają pedał do deski. Natomiast jakkolwiek banalnie by to nie brzmiało - najlepiej w tych odcinkach z 2013 wypadają przedstawiciele "starej gwardii" - czyli Ryszard Kotys jako Paździoch i Zofia Czerwińska jako Malinowska. Jakoś bladziutki zaś jest Jerzy Cnota jako były esbek, a teraz bigot Kopciński. Robił tę rolę na jednej nucie, choć było tam do wyciągnięcia nieco więcej. Dyblik za to bardzo dobry.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl