Forum Polskiego Kina

W poniedziałek nowa wersja " Igraszek z diabłem". Ciekawe, czy dorówna powszechnie lubianej inscenizacji sprzed kilkudziesięciu lat. Trzeba przyznać, że zadanie to niełatwe...

_________________
My żyjemy!

Lipa totalna kiepsko dobrali skład.
Maciej Musiał nie dźwignął roli którą miał Marek Kondrat.
Radosław Krzyżowski nie dzwignął roli Jerzego Kamasa (Solfernus)
Diabły ze młyna też cienko ech gdzie im do Prochyry i Gajosa
Anna Dymna wyglądała na strasznie zmęczoną.
Gnatowski i Trela jako tako
Jedynie Michał Majnicz,Marian Dziędziel i dziewczyny dawali radę.
Efekty specjalne to nie wszystko

Typowa produkcja A.D. 2019/20: współczesne piosenki (Micromusic i Pawluśkiewicz), musicalowe pląsy na koniec, gadżety typu smartfony, tablety, telewizor i radio (ale chyba z lat 60.-70.), jak na "Igraszki z diabłem" przystało nowoczesne efekty specjalne (40 lat temu był to blue-box i miksowanie obrazu). Młodzi aktorzy raczej nie zdali egzaminu, podobnie jak zauważono wyżej, sprawdził się chyba tylko Trela.

@Geo Dutour Michał Majnicz dał radę !!!
Anna Dymna sprawdza się jako anioł ale w swojej fundacji.
Przy roli Jana Kociniaka wypadła kiepsko.

Ja aż tak surowy nie będę w ocenie. Owszem, spektakl sprzed kilkudziesięciu lat pozostaje niedościgłym wzorcem rozrywkowego Teatru TV, ale uważam, że wczorajsze przedstawienie wyszło całkiem fajnie. Nieźle zagrane, sprawnie zrealizowane, z ciekawą scenografią.
Musiał absolutnie nie należy do moich ulubieńców, ale uważam, że akurat do tej roli pasował, choć w porównaniu z Kondratem odpada w przedbiegach.
Majnicz inny niż Kociniak, ale przekonujący.
Wiejskie diabły w porządku, tyle że jak słuchałem i oglądałem np. Gancarczyka, to i tak widziałem Gajosa. Tak to jest, gdy próbujesz zmierzyć się z legendą...
Dymna i młode aktorki sympatyczne, Gnatowski też bez zarzutu. Z kolei akurat Trela mojej większej uwagi nie zwrócił, no miał już dziesiątki podobnych ról, a ta wyglądała na zagraną od niechcenia.
Spodziewałem się czegoś gorszego, zwłaszcza że nie przepadam za Arturem Więckiem jako reżyserem (szczególnie filmowym), jednak moim zdaniem spektakl był naprawdę przyzwoity.

_________________
My żyjemy!

Nie podobały mi się też stroje - Zbyt współczesne
Majnicz paradował w skórze i w bojówkach no ludzie

Większość spektakli teatralnych z tzw. klasyki próbuje się teraz na siłę zaadaptować do współczesnych realiów, począwszy od języka, przez stroje, na gadżetach skończywszy.
Ale numer z Balladyną na motorze zdarzył się raz, dawno temu, a reżyserem tego pomysłu był nie byle kto. To prawda, że aktualnie wielką sztuką jest stworzyć spektakl będący wspaniałą, wciągającą interpretacją klasyki. I trafić nie tylko w gusta takich zgredów, jak my , ale również młodzieży.

P.S. Wczorajszych "Igraszek" nie oglądałem.

_________________
Mamy taki aparat, najlepszy na świecie aparat do wykrywania kłamstw.

"Igraszki z diabłem" to akurat taka sztuka, w której realia nie mają aż tak dużego znaczenia, tutaj istotna jest pewna umowność, dystans i mrugnięcie okiem. Ja nie lubię uwspółcześniania na siłę, ale w tego typu rozrywkowych przedstawieniach przeszkadza mi to zdecydowanie mniej niż dajmy na to w adaptacji dramatów Wyspiańskiego czy Słowackiego.
Co do odbioru spektaklu... Na facebookowym profilu Teatru TV mnóstwo komentarzy, zasadniczo widownia mocno podzielona, choć głosów negatywnych chyba jednak więcej. Sporo opinii i argumentów może bawić. Wiadomo, że spektakl Więcka nie wytrzymuje porównania z klasyczną inscenizacją z lat 70., ale - powtarzam - naprawdę nie było aż tak źle, jak można było się obawiać. Zabawnie czytać utyskiwania niektórych użytkowników, że nie umywa się do "pierwowzoru". Spektakl Tadeusza Lisa nie był żadnym "pierwowzorem", bo to nie tylko nie prapremiera, ale nawet nie pierwsza adaptacja w Polsce. Uśmiech politowania mogą budzić też takie głosy: "po co realizować jeszcze raz coś, co się wcześniej świetnie udało". Sztuka teatralna to nie scenariusz filmowy i jeśli jest dobra, to warto adaptować ją nie raz, nie dwa. Takie sztuki Shakespeare'a miały np. więcej niż jedno przedstawienie i nikt nie narzeka.

_________________
My żyjemy!

Nowa wersja nie trafiła do mnie zupełnie sprawia wrażenie zrobionej od niechcenia i tak zagranej. Dla mnie numer jeden jest wersja z 1979 (premiera 1980), która jest wg mojej oceny po prostu mistrzostwem świata

Kopę lat, Studencie... Przez ten czas, to chyba musiałeś magisterium zrobić.

_________________
My żyjemy!

Swoją drogą warto zwrócić uwagę, że po wydzieleniu osobnej sekcji poświęconej teatrowi, od razu nastąpiło znaczne ożywienie dyskusji.

_________________
My żyjemy!