Forum Polskiego Kina

Tfu, oczywiście Janecki nie Janicki.
Wśród ślepców - jednooki królem. Stąd w środowisku gdzie Wildstein uchodzi za narodowego wieszcza, taki grafoman, jak Janecki robi za intelektualistę i znawcę literatury. Aż dziwne, że jeszcze jakiegoś scenariusza nie machnął z takim naddatkiem talentu i wiedzy... Dyzma w Bildelbergu, cóż za piękna wizja!

Pozwolę sobie dopisać dalszy ciąg tych wynurzeń w duchu twórczości Janeckiego:

W 2019 r. specjalna komisja dezubekizacyjna, dekomunizacyjna i delewacka przyjęła uchwałę, według której ulice Nikodema Dyzmy, nazwane tak jeszcze przez poprzednią, skompromitowaną ekipę, zostały zmienione na ulice Szofera Kazimierza. Nikodem Dyzma został również pozbawiony wielu odznaczeń, przyznanych przez pseudopolski rząd i imperialistyczne kraje Zachodu. Na wieść o tym szef Rady Europejskiej Donald Tusk wygłosił mowę, w której stanowczo potępił tę uchwałę. Rzuconą rękawiczkę podniósł Jarosław Kaczyński, ówczesny Honorowy Prezydent Rzeczypospolitej i ogłosił wyjście Polski z Unii Europejskiej. Dzięki Nikodemowi Dyzmie Polska wreszcie wstała z kolan!

_________________
Ja w ogóle nie lubię chodzić do kina. A szczególnie nie chodzę na filmy polskie w ogóle...

Dobre, Jaro. I wcale nie takie nieprawdopodobne...

_________________
My żyjemy!

Heh, przepowiednia częściowo zaczyna się spełniać.

_________________
Ja w ogóle nie lubię chodzić do kina. A szczególnie nie chodzę na filmy polskie w ogóle...

Co ciekawe, nie tylko Stanisław Janecki interesował się dalszymi losami Dyzmy. Marcin Wolski poświęcił mu całą powieść. Nosi ona tytuł - "Prezydent von Dyzma":

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/178547/p ... -von-dyzma

_________________
http://poezja.org/profile/101249-teslicus/

http://wyborcza.pl/duzyformat/5,127290, ... 7.html?i=7

Jak to jest, jedni piszą śmiało o Dyzmie i jest OK, a jak Kosiński zaczerpnął jedynie luźny schemat "pomyłkowy", z mety został obwołany plagiatorem?

To jednak trochę trudno porównać. Kosiński napisał powieść podbierając schemat i trochę wątków Dołędze-Mostowiczowi i się do tego nie przyznając (miał wszak świadomość, że o Dyzmie nikt w USA nie słyszał), zaś Wolski opowiedział wymyślone przez siebie dalsze losy Dyzmy, wcale nie odżegnując się od tego, o kim pisze i z kogo czerpie. Rzecz nie nowa w świecie literatury czy kina. W tym wypadku nie można mówić o jakimkolwiek plagiacie, co najwyżej o swego rodzaju inspiracji i wykorzystywaniu popularnej postaci. Może i to niezbyt wyrafinowane, ale na pewno uczciwsze.

_________________
My żyjemy!

Rozumiem, że to żart, bo nie wierzę, że taki erudyta do tego stopmia nie rozumie istoty plagiatu?

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Jaki schemat tam jest "podebrany"? Pomyłkowe wzięcie bohatera za kogoś innego. Czy Dołęga-Mostowicz to wymyślił w literaturze? No raczej nie...
Dyzma to drobny cwaniaczek, który dzięki jednorazowemu przypadkowi pnie się (intencjonalnie) po drabinie kariery. Bohater Kosińskiego jest autystycznym idiotą, nie mającym przez cały czas pojęcia co się wokół niego dzieje.
Nie przeczę, że pewne podobieństwo istnieje, zapożyczenie jest wyraźne, że nie jest to najczystsza moralnie sytuacja, ale zauważcie: ja nie bronię AUTORA, ja bronię TEKSTU.

Zresztą bardzo wątpię, czy dałoby się komukolwiek wygrać proces o plagiat w tym wypadku.
Uważam, że oba filmy: "Dyzma" i Wystarczy być" są jednak bytami rozłącznymi. Zapożyczenia w sztuce są nagminne.

“Good artists copy, great artists steal”
P. Picasso


Zastrzegam, że opieram się na filmie, tekstu Kosińskiego nie znam...
W razie co, mogę odszczekać.

Sam odpowiedziałeś na zadane mi powyżej pytanie. Ja nie twierdzę, że "Wystarczy być" to plagiat "Kariery Nikodema dyzmy", bo jak zaznaczyłeś, to jednak dwa różne dzieła, choć zapożyczenie jest bezsprzeczne. Pragnąłem jedynie podkreślić, że to, co zrobił Kosiński jest skrajnie odmienne od tego, co uczynił Wolski i porównywanie tego jest karkołomne.

_________________
My żyjemy!

Nie ma co upraszaczać.
Tu nie chodzi o zwykłą komedię omyłek.
W jednym i drugim dziele mamy
1. Bohatera, ktory przy swoim ograniczeniu intelektualnym mimo niego - a po części dzięki niemu - wspina się po szczeblach kariery
2. Tępe i zaślepione otoczenie bohatera, które to wspinanie się ułatwia.

To nie jest to samo co "Królewicz i zebrak" Twaina czy "Rui Blas" Hugo.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Małe veto:
W moim głębokim przekonaniu Dyzma nie jest ograniczony intelektualnie. Ot, typowy przedstawiciel małomiasteczkowego gminu tamtych czasów. Tańczy, wzruszająco śpiewa i gra na mandolinie, potrafi być męski przy damach, sprytny, przebiegły, błyskawicznie się uczy, gdy trzeba czujny (oddaj szelmo porcygar),potrafiący słuchać cennych rad (Kunika, czy Krzepickiego), sybaryta (kapitalna scena z "lepszą" kiełbasą!), umie przewidywać (obawa o wykrycie oxfordskiej ściemy), co więcej - widzi swoje braki (czyta encyklopedię)! Czy tak wygląda ograniczony intelektualnie człowiek?
Nieobyty, niewykształcony, bez ogłady - na pewno, ale nie ograniczony!

Jak wygląda na tym tle Chance z "Wystarczy być"? Nawet nie wie jak się nazywa... Jedyną funkcją życiową jaką przejawia jest...oglądanie telewizji. Intelektualnie na poziomie 2-3 latka.
To nie są różnice, to przepaść.


Co do pktu 2 - zgoda.

Przyznaję, że być może lekko się zapędziłem.