Forum Polskiego Kina

Frekwencja po 10 dniach zbliżona do "Miasta 44" (635 294 widzów), a "Bogowie" w analogicznym okresie mieli na koncie 745 696 sprzedanych biletów.

_________________
Lista filmów po rekonstrukcji (aktualizacja 13.10.2023)
Rekonstrukcje wydane na Blu-ray (aktualizacja 17.08.2023)

Co za straszny cios w projekt nowego, polsko-ukraińskiego helikoptera!

Ale przecież to jest reakcja typowa. A co było z serialem „Nasze matki, nasi ojcowie" u nas? Co z filmem "Shoah"?
Gdyby to wtedy zależało od Prawdziwych Polaków, to również byłby zakaz jakiejkolwiek emisji. Mało tego, u nas filmy swojskie, krajowe są oprotestowywane i uznawane za antynarodowe. Nawet Oscary nic nie pomagają...

Na Ukrainie władze zabraniają emisji niewygodnego filmu, nasze zaś wściekają się, gdy te (wg. nich) prawomyślne nie są nominowane do nagród. To jakby z podobnej bajki zachowanie...

Wypieranie faktów jest dla kogoś dziwne?
To rzućmy okiem na napis na pomniku w Jedwabnem:

"Pamięci Żydów z Jedwabnego i okolic, mężczyzn kobiet i dzieci - współgospodarzy tej ziemi - zamordowanych oraz żywcem spalonych w tym miejscu 10 lipca 1941 roku."
Kamieniarzowi się ręka omsknęła i "zapomniał" napisać kto tam palił "współgospodarzy tej ziemi"...
Pomimo, że wcześniej uzgodniono, że będzie na nim jeszcze dość enigmatyczne zdanie :
"Ku przestrodze potomnym, by rozpalony przez niemiecki nazizm grzech nienawiści już nigdy nie obrócił przeciwko sobie mieszkańców tej ziemi. Jedwabne 10 lipca 2001 roku."

to i ono okazało się zbyt groźne...

Na internetowej oficjalnej stronie gminy Jedwabne mamy krótki rys historyczny. Warto przeczytać:


http://www.jedwabne.pl/index.php?k=53

Połowa mieszkańców ginie jednego dnia w strasznej kaźni, ale gmina nie raczyła zaliczyć tego faktu, do rzeczy godnej wzmianki...
Raczyła za to uczynić honorowymi obywatelami Tomasza Strzembosza (2004) i Jerzego Roberta Nowaka (2006), którzy wsławili się negowaniem polskiego udziału w nieistniejącej przecież rzezi.

Wzmianki o sąsiedzkich mordach nie znajdziemy ani na stronie gminy Wąsosz, ani Grajewa, Kolna, Suchowoli, Goniądza, Radziłowa, W Szczuczynie jest wzmianka o zamordowaniu tamtejszych żydów przez tajemniczych "faszystów". W pozostałych gminach Żydzi nigdy nie istnieli i co się z nimi stało nikogo nie obchodzi.

Czymże to jest, jak nie kpiną wobec ofiar, wypieraniem niewygodnej prawdy historycznej i chowaniem głowy w piasek?

Przykro mi, ale jakoś większej różnicy nie widzę w zachowaniu i w umysłach potomków zbrodniarzy w Polsce i na Ukrainie. Panika i strach są dość podobne...

Różnica jest taka, że w Polsce mieliśmy do czynienia z chowaniem głowy w piasek przez lokalne władze na zadupiu dolnym (bo tym w istocie jest Jedwabne - dziura zabita dechami), a na Ukrainie w sprawie pokazu filmu "usilnie zabiega" i interweniuje MSZ. Nieco to jednak inny szczebel. Aczkolwiek zgoda, że mechanizm psychologiczny podobny.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Sugerujesz, że w Jedwabnem pomnik stawiała gmina, a nie państwo?

Czy to przypadkiem nie jest prominentna minister obecnego rządu, która zapomniała pewnych "detali"?

http://www.newsweek.pl/polska/minister- ... 895,1.html

Czy nam chodzi by uzyskać jakąś choćby minimalną ekspiację wśród elit, czy potomków morderców i obojętnych sąsiadów ofiar? Jak mam oczekiwać najmniejszego aktu skruchy ze strony Ukraińców, skoro nie widziałem NIGDY najmniejszej skruchy ze strony potomków i mieszkańców "naszego Wołynia"? Troska tubylców o groby, pomniki jest dokładnie taka sama w Jedwabnem, jak i na Wołyniu. Pamięć o ofiarach jest tym mniejsza, im bardziej nieczyste sumienie. Na 75 rocznicę zbrodni, na uroczystości nie przyszedł żaden mieszkaniec. To mamy się łudzić, że na Ukrainie ktoś się pojawi?

Tak, jesteśmy nieco dalej w zmaganiach z naszymi upiorami, ale to zasługa nieco większej demokracji, wolności i większej sile elit. To bardzo chwalebne, ale "przeciętny lud" nadal idzie w zaparte nie zważając na fakty, badania, a nawet własną wiedzę. Przecież w tych wsiach i miasteczkach wszyscy dokładnie wiedzieli o wszystkim. Zmowa milczenia trwa tam do dzisiaj. Ta zmowa jest psychologicznie nawet zrozumiała, są to rzeczy do których nie sposób się przyznać nawet przed sobą samym. Zmowa ta jest też najlepszym dowodem winy.

Wracając stricte do filmu:
Z wszelkich stron napływają peany, są i oczywiście jacyś malkontenci. Ale tu mamy diablo wściekły atak na ten film i na cała klasę filmów historycznych:

"Drodzy Polscy Filmowcy
Walcie się.
Lubicie opowiadać o niewygodnych sprawach w historii.
..."

http://natemat.pl/192483,leszek-talko-b ... otrycznych

Wypowiedź Talki czytałem, jak również wywiad z nim. Szczerze mówiąc do teraz nie rozumiem o co mu chodzi. To znaczy rozumiem literalnie, ale nie bardzo chwytam, o co on tak naprawdę się piekli. Sprawia wrażenie, jakby urodził się wczoraj. Zresztą, nie wiem czy warto mu w ogóle poświęcać uwagę, przynajmniej w odniesieniu do jego oceny filmu Smarzowskiego. Gdyby chodziło o opinię historyka, reżysera, aktora czy nawet polityka - to rozumiem. Ale - przy całym szacunku - to jest tylko Leszek Talko. Ma prawo mieć swoje zdanie na temat "Wołynia". I niech je sobie ma. Pytanie tylko czy jest sens o tym rozmawiać.

Wołyń i Jedwabne...Pewne podobieństwa są, choć w Polsce powstało jednak parę książek i filmów o Jedwabnem, toczyły się rozmowy i dyskusje historyków, czego na Ukrainie nie uświadczymy, a jeśli już to w bardzo znikomym stopniu. Oczywiście młoda ukraińska państwowość faktycznie narodowemu ukraińskiemu biciu się w pierś nie pomaga.
To raz. Dwa - wydarzenia na Wołyniu i innych ziemiach wschodnich dawnej RP miały (co potwierdza wielu historyków) charakter brutalnej i planowanej czystki etnicznej, a Jedwabne i inne podobne przypadki się w tych kategoriach nie mieszczą.
"Naszych matek, naszych ojców" bym jednak do jednego garnka z Wołyniem i Jedwabnem nie wrzucał, bo to serial, który po prostu relatywizuje historię i wyrywa II wojnę z kontekstu, jakim było zaczadzenie się przez Niemców nazizmem. Nikt nie broni Niemcom robić filmów o tamtych czasach ze swojej perspektywy, ale ta perspektywa nie może być zniekształcona i oderwana od faktów, a właśnie takie zarzuty stawiano wspomnianemu serialowi.

_________________
My żyjemy!

Tak, ja bym to jednak zdecydowanie odróżniał i nie po to bynajmniej, by samych siebie wybielać. Nie ma porównania pomiędzy polską narracją na temat zbrodni na Żydach, a Ukraińską na temat zbrodni na Polakach. Bajdy minister edukacji nic tu nie zmieniają, tym bardziej, że u nas jest tylko jedna licząca się opcja polityczna, której niektórzy przedstawiciele mają problem z Jedwabnem, czego dowodem było stękanie pani minister na wizji. A na Ukrainie nie ma takiej opcji, która odważyłaby się głośno mówić o Wołyniu.

I nie porównujmy jednak faktu, że na państwowe obchody w Polsce nie przychodzi żaden mieszkaniec zadupia z faktem, że w sprawie projekcji filmu fabularnego interweniuje tak wysoki szczebel w państwie jak MSZ bo to jednak nieporównywalne sprawy i nieporównywalne szczeble.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Myślę, że może jednak warto.
Talko zauważa, że u nas robi się filmy bardziej z tezą, niż z krwistym bohaterem. Czy coś tam nie jest na rzeczy?


Ale co z tych dyskusji wynika, skoro NADAL unika się prawdy gdzie tylko można?

Do przyjęcia tego, co stało się w Jedwabnem przyznaje się 38% Polaków.

http://www.newsweek.pl/polska/pogrom-w- ... 292,1.html

Analogicznie, przeciwko uznaniu UPA za bohaterów narodowych jest ... także 38% Ukraińców.
http://pikio.pl/ukraina-rosnie-liczba-zwolennikow-upa/

Za takowych chce ich uznać 41%, ale zdaje się nie za mordowanie Polaków, tylko pomimo tego. UPA walczyła bowiem TAKŻE z oprawcami narodu - Niemcami i ZSRR, co jest przecież "słuszne" i godne pochwały. Mało kto to dostrzega. Problem jest w tym, że byli mordercami i gorącymi patriotami jednocześnie.

Zgoda, ale czy dla ofiar ma to jakiekolwiek znaczenie? Umierali wszak niemal identycznie. Czy przez to wina morderców jest jakoś mniejsza? Zagłada w podlaskich miasteczkach i wsiach oczywiście też była planowana tyle, że nie planowali ich polscy politycy - ot cała różnica. Politycznie jesteśmy bezsprzecznie czystsi od Ukraińców, ale czy moralnie aż tak bardzo?

Organy okupacyjnego Państwa Polskiego miały na te wydarzenia wpływ żaden, ale Polacy mieli dość spory, a często decydujący. Za bardzo nie potrafię rozróżnić winy dźgającego niewinne dziecko UPowca od dźgającego żydowskie dziecko rolnika z Jedwabnego, a nawet polskiego odwetowca z Wołynia. Co więcej, wydaje mi się, że Smarzowski też tego nie widzi. Każda śmierć w jego filmie jest równie bolesna i bezsensowna, każde życie równie bezcenne. Albo ja z tego filmu nic nie pojąłem...

Oczywiście nie zrównuję tych spraw i ich odbioru w obu krajach, pokazuję tylko identyczny mechanizm wyparcia, który z detalami widzimy na dzisiejszej Ukrainie, a kompletnie nie dostrzegamy u siebie, w naszym kraju.

Być może. Aczkolwiek nie zawsze tzw. teza działa na niekorzyść filmu. Poza tym wydaje mi się, że on po prostu szuka dziury w cały. Z powodzeniem da się znaleźć polskie filmy historyczne - także wśród tych nakręconych w ostatnich kilkunastu latach - z wyrazistymi bohaterami, a nie tylko z tezą.


To smutna prawda. Ale my przynajmniej podejmujemy jakieś próby, a bez prób nie ma szans na sukces; mierzymy się ze swoją historią. Gorzej, że ostatnio przykład nie idzie z góry. Albo raczej idzie, tylko że zły.


Określenie "nacjonaliści" pasuje chyba bardziej.


Pełna zgoda.


Masz rację, problem jest i nie jest to jedynie problem ukraiński z pewnością. Coś tam jednak dostrzegamy, bo rozmawiamy, choćby na naszym forum, na wielu innych, w mediach itp.
Czy Ukraińcy toczą podobne rozmowy jak ja tutaj z Tobą? Chciałbym w to wierzyć, aczkolwiek z tą wiarą u mnie nie najlepiej...

_________________
My żyjemy!

Z zapartym tchem będę oczekiwał na odwiedziny jakiegokolwiek przedstawiciela polskiego Państwa w najbliższych obchodach rocznicowych w Jedwabnem.

Czy to nie najwyższy szczebel uznawał "Pokłosie" i "Idę" za antypolskie? Czymże to jest, jak nie zawoalowaną (ale jednak!) negacją polskiego udziału w pogromach?

Jak widać i nasz "najwyższy szczebel" nie jest taki wzorowy.




Byli nacjonalistami i patriotami, to przecież się nie wyklucza. Dla wielu Polaków mieniącymi się prawdziwymi, nacjonalizm jest nieodłącznym warunkiem patriotyzmu.

Nie podlega kwestii, że UPA walczyła o ustanowienie zjednoczonego Państwa Ukraińskiego. Z ich metodami nikt normalny nie może się zgadzać, ale za swoją ojczyznę potrafili oddać życie, to chyba byli patriotami? Można przecież być patriotą - zbrodniarzem.

Rzecz w tym, że w Polsce problemy z uznaniem prawd historycznych ma tylko jedna z opcji politycznych. A na Ukrainie nie ma tego odważnego. To jest ta różnica. Wspominałem już o tym zresztą.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Jak podaje nasza ulubiona Wikipedia patriotyzm "wiąże się także z poszanowaniem innych narodów i ich kultury." Nie jestem pewien czy UPA - i w ogóle zbrodniarze - wypełniają te znamiona.

_________________
My żyjemy!

Ja bym nawet nie sięgał do Wikipedii. Moim zdaniem to oczywiste. Nie można być patriotą-zbrodniarzem.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl