Forum Polskiego Kina

moją ulubioną "Lekcję martwego języka" .

Obejrzałem "Eter". Zanussiego wciąż interesuje to samo: kwestie dobra i zła, granicy miedzy życiem a śmiercią, związki między medycyną, religią i filozofią... Do pewnego momentu film jest dobry, ciekawie poprowadzony, ze staranną, dopracowaną scenografią i klimatem przypominającym moją ulubioną "Lekcję martwego języka" (nawet Małgorzata Pritulak jest). Bardzo wyrazistą i przekonującą postać stworzył Jacek Poniedziałek. Zanussi zepsuł niestety wszystko końcową, pretensjonalną i moralizatorską częścią filmu. Aż się prawie za głowę złapałem, że można w tak infantylny sposób schrzanić robotę. Szkoda, naprawdę szkoda.
Na szczęście "Eter" nie jest tak zły, jak choćby "Obce ciało", więc moja ocena to 5/10.

Wrzucam jako typową ciekawostkę fragment filmu "The Catamount Killing"....

Kolejne filmy Zanussiego spotykały się jednak z coraz większą krytyką. Kręcone w koprodukcji polsko-ukraińskiej Serce na dłoni (2008), w którym ukraiński biznesmen (Bohdan Stupka) poszukuje nadziei na przeszczep serca w młodym desperacie, było złośliwie komentowane. Paweł T. Felis pisał: „Najbardziej przeraża nie to, że Zanussiemu film się nie udał, ale fakt, że twórca Iluminacji nakręcił obraz tak jednoznacznie mizdrzący się do widza”[47]. Rewizyta (2009), w której wybrani bohaterowie filmów Zanussiego ponownie się ze sobą spotykali, również nie przyniosła sukcesu artyście[48]. Całkowitą klęską artystyczną okazało się jednak Obce ciało (2014). Nakręcona w koprodukcji polsko-włosko-rosyjskiej opowieść o polskiej katoliczce (Agata Buzek), pragnącej pójść do klasztoru wbrew zdaniu jej włoskiego partnera (Riccardo Leonelli), zderzała szlachetność Polki z cynizmem wychowanej przez komunistkę szefowej korporacji (Agnieszka Grochowska). Tadeusz Lubelski odczytywał ów kontrast jako wyjątkowo nachalny: „Walcząc ze swoją epoką w imię wartości, w które wierzy, zasłużony reżyser osiąga efekt odwrotny do zamierzonego: późnymi nieudanymi filmami nikogo do swoich racji nie przekonuje, a dawnych miłośników – ostatecznie do siebie zraża”[49]. Obce ciało otrzymało sześć filmowych antynagród – Węży – w tym dla najgorszego polskiego filmu roku[50]. Wariacja na temat mitu Fausta, Eter (2018), też nie miała najlepszej prasy. Tomasz Gardziński z portalu Spider’s Web kwitował film słowami, że Zanussi „nie jest w stanie wystarczająco zaufać ich [widzów] inteligencji i dojrzałości, by zejść z pozycji mędrca na poziom towarzysza. Poucza zamiast angażować i ostatecznie ponosi porażkę

Wiesz, to wikipedia... Zależy kto robi dane hasło.

Wydaje mi się, że na tym właśnie polega profesjonalny biogram reżysera, że nie tylko są wymienione jego tytuły, ale także przytoczone reakcje na nie, fragmenty recenzji itp.