Forum Polskiego Kina

Dzisiaj 97 lat kończy Emil Karewicz. Wszyscy życzymy Mistrzowi zdrowia, spokoju i wyłącznie pięknych dni! Przy tej okazji proponuję małe przypomnienie jego ról filmowych i teatralnych. Jakiś czas temu przypomniałem sobie "Kobrę" pod tytułem "Iryd" z 1968 roku. Jest tam świetna scena, w której coś przewraca się na planie (poza kadrem). Emil Karewicz wykonuje taki minimalny "rzut oka" w tamtą stronę i gra dalej:-) Dla mnie mistrzostwo i jednocześnie interesujący "smaczek". Dziś pewnie byłoby kilka dubli ale wtedy... albo grało się "Kobrę" na żywo albo brakowało taśmy... itd. Napiszcie coś o rolach Mistrza - rozruszajmy wątek w tym pięknym dniu Urodzin Pana Emila!

_________________
Archiwum promocji sztuki Zdzisława Beksińskiego

Emil Karewicz, to - poza tym, że wspaniały aktor - także bohater tzw. "urban legend", czyli legendy miejskiej. Określenie to oznacza, wbrew nazwie, nie tyle legendę panującą w mieście, ale coś, co wszyscy sobie podają jako fakt, a co nie miało miejsca. Mianowicie można usłyszeć w przekazach ustnych, że mówiąc "już czas" czy coś w tym stylu w "Krzyżakach", zerka mimowolnie na przegub dłoni, jakby tam był zegarek. Nic takiego na ekranie nie ma.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Z okazji urodzin Pana Emila chciałem obejrzeć z Nim coś z czego jeszcze nie widziałem. Tak, jest coś takiego. Ale po 10 minutach "Okruchów wojny" nie wytrzymałem (wyobrażacie sobie, film tak cudny, że nawet Karewicz nie potrafił mnie przy nim utrzymać) i obejrzałem coś, co prawda już widziałem, ale tylko raz i wieki świetlne temu ;) "Spotkania w mroku" bo o nich mowa to świetny film i szkoda, że zapomniany.

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Domyślam się, że film nudny, a nie cudny...
"Spotkania w mroku" rzeczywiście są nie najgorsze i faktycznie mało kto o nich pamięta.

_________________
My żyjemy!

Te "Okruchy wojny" to aż musiałem zajrzeć na filmpolski.pl, by skojarzyć co to w ogóle jest.
Niedawno dla mojej znajomej fanki Kolbergera skołowałem serial "Tak czy nie". Zanim wysłałem jej płyty, sam obejrzałem. Całkiem sympatyczna rola "późnego" Karewicza.
Emil Karewicz to moim zdaniem jeden z najbardziej emanujących elegancją polskich aktorów. Przy czym jest to elegancja szorstka, oficerska. W przeciwieństwie np. do Igora Śmiałowskiego, emanującego elegancją wielkopańską, Czesława Wołłejki, który był elegancki w sposób dwuznaczny, wręcz perwersyjny (nic dziwnego, że stworzył tak ciekawe kreacje homoseksualistów), czy Edmunda Fettinga, którego elegancja była elegancją zimnego skur…..

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Mhm...

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

A, to od Ciebie dostałem? Coś mi się kołatało, że chyba tak... Ale mi przez ręce tyle tego towaru przechodzi, że nie byłem pewien.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

"Okruchy wojny" widziałem, nawet nie tak bardzo dawno, ale faktycznie dobry film to nie mógł być, bo na filmwebie mam go ocenionego na 4/10 i kompletnie mi wywietrzał z głowy...

_________________
My żyjemy!

No właśnie nie ode mnie, tylko mi kiedyś obiecałeś, że jak już kiedyś dorwiesz, to nie zapomnisz o mnie

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Aaaa, do tego stopnia! Dobra! Zrobi się!

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Ja ostatnio przypomniałem sobie rolę Karewicza w serialu "Polskie drogi".
Wcielił się on tam w rolę chłopa Poraja, który przechodzi metamorfozę nastawienia do niemieckiego okupanta. Najpierw pozostaje bierny i karny w stosunków do Niemców, oddając między innymi dzieci na roboty do Reichu oraz inwentarz na kontyngent, bo myśli że dzięki temu będzie sobie spokojnie żył. Jednak gdy Niemcy zabijają mu z premedytacją żonę i syna uświadamia sobie jaki był naiwny i postanawia w pojedynkę wymierzyć sprawiedliwość.

_________________
Sztuka jest sztuka!

Tylko trzeba pamiętać, że przeżywa on tam niestereotypową metamorfozę. I chwała Jerzemu Janickiemu za to, że tak właśnie to napisał. Dobrze, że Poraj nie przystaje do partyzantów, nie walczy z nimi ramię w ramię i nie daj Boże, jeszcze bohatersko ginie. Sam mówi: "moja sprawa mała, a wy chcecie całą wojnę wygrać" (czy jakoś tak). Kolejny plus dla Janusza Morgensterna za to, że Karewicza właśnie zaangażował do takiej roli, a nie, jak sugerowałaby łatka, Heinckessa, Kliefhorna czy Schroedera. Jedna z moich ulubionych ról Karewicza. Dziękuję za przypomnienie.

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"