cytat:
"Pustawe jeszcze otoczenie PKiN z maleńkimi drzewami i wielką, niczym niezabudowaną przestrzenią, oglądamy w filmie "Rozwodów nie będzie" oraz w kultowym dziś obrazie Andrzeja Wajdy "Niewinni czarodzieje" z 1960 r. W równie kultowej komedii Stanisława Barei "Poszukiwany, poszukiwana" z 1972 r. na murku fontanny przed Pałacem Kultury, chyba po raz pierwszy w naszym kinie, dochodzi do rozmów na temat erotycznych fascynacji damsko-damskich."
http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1, ... ilmie.html"Jego filmografia jest imponująca – od klasycznych komedii Stanisława Barei, po bollywoodzkie superprodukcje."
"Wieżowiec odgrywa znaczącą rolę w filmowym dramacie psychologicznym zrealizowanym przez Tadeusza Konwickiego „Jak daleko stąd, jak blisko”. Film pozbawiony tradycyjnie rozumianej akcji czy czasowej chronologii, utrzymany jest w konwencji snu głównego bohatera, granego przez Andrzeja Łapickiego, w którym poznajemy zawiłą historię jego życia. Otwiera go obraz zapamiętany z dzieciństwa: Żyd unoszony przez diabłów do piekła, jako wyrzut za tylokrotne zadawanie śmierci ludziom przez ludzi. Główny bohater wyrusza spod warszawskiego Pałacu Kultury, idzie pod prąd jakiejś turystycznej wycieczki. Przemawia do nas z ekranu – mówi, że idzie zabić człowieka. „Człowieka, który zdradził nasze myśli, nasze obyczaje, nasze przyzwyczajenia”. Pałac Kultury niepodzielnie góruje tu nad wszystkim, jest doskonale widoczny z każdego miejsca, wręcz „zagląda” do mieszkania – widać go przez okno, którym bohater wchodzi do środka."
"W filmie dokumentalnym „Soc…” Piotra Łazarkiewicza zrealizowanym w 1988 roku, powstałym na marginesie wystawy sztuki socrealistycznej, znajduje się scena z zastosowaniem efektów specjalnych, przedstawiająca wysadzenie Pałacu Kultury w powietrze. „Wielka radość dla oczu” – skomentował Tadeusz Szyma w Tygodniku Powszechnym."
"W filmie Agnieszki Holland „Europa, Europa” (1991), wykorzystano wnętrza Pałacu Kultury, a konkretnie basenu w Pałacu Młodzieży, jako niemieckiej szkoły Hitlerjugend w Brunszwiku, z czasów II wojny światowej.""Sceny rozgrywające się w niemieckiej szkole były realizowane w pałacowych pomieszczeniach, za sprawą scenografa Alana Starskiego. Był on pod wrażeniem, jak socrealistyczne wnętrza okazały się podobne do tych kojarzonych z architekturą nazistowskich Niemiec, wskazując, że architektura wyrosła na potrzeby systemów totalitarnych, niezależnie od narodowości i szerokości geograficznej, nosiła cechy wspólne."
"W Sali Skłodowskiej-Curie rozgrywa się jedna z najbardziej absurdalnych scen komedii Stanisława Barei „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”. Jest to parodia teleturniejów telewizyjnych lat 70., kiedy to rywalizowały ze sobą zakłady pracy, a spontaniczność zastępowana była drobiazgowo przygotowanym scenariuszem. Ten z filmu Barei urządzany jest pod hasłem „Służba zdrowia marginesowi społecznemu mówi nie”. W teleturnieju współzawodniczą ze sobą załogi chirurgów ze szpitali w Kutnie i Gorzowie, wykonujący na sali operację na czas.
Innym wnętrzem Pałacu, który został uwieczniony na ekranie jest nieistniejąca już Restauracja Kongresowa. Przed 1989 rokiem było to jedno z niewielu miejsc w Warszawie, gdzie kwitło życie nocne. W komedii „Rozwodów nie będzie” w reżyserii Jerzego Stawińskiego (1963) do restauracji nie wchodzimy. Bohatera noweli filmowej, granego przez Władysława Kowalskiego, z determinacją szukającego toalety, przed wejściem zatrzymuje portier.
– Panie, w takim ubraniu do lokalu kategorii S?
– Ja tylko na chwilę do toalety.
– Toaleta tylko dla gości – mówi portier. I wskazuje ręką kierunek: – Tam za krzakami."
"Ostatnio nasz rodzimy PKiN zadebiutował w bollywoodzkiej superprodukcji „Kick”. Jest to film sensacyjny rozgrywający się w Warszawie i Indiach. Shaina jest psychiatrą mieszkającą w Warszawie. Mimo sukcesów zawodowych nie ma jednak szczęścia w miłości, co szczególnie martwi jej ojca. Okazja do zmiany tej sytuacji trafia się, kiedy do stolicy przyjeżdża Himanshu, dawny przyjaciel rodziny. Jest on inspektora policji i jego aktualnym zadaniem jest pościg za bezwzględnym złodziejem o pseudonimie „Devil”. To za nim przyjechał do Polski. Warszaw stała się tłem dla efektownych pościgów. Indyjscy filmowcy nie mogli pominąć Pałacu, który nie tylko pojawia się w tle. Z okna jednego z najwyższych pięter budynku w pewnym momencie wyskakuje główny bohater."
"Z kolei Tomasz Wolski postanowił przedstawić faktyczne, obecne życie gmachu w filmie dokumentalnym „Pałac” (2012) w reżyserii Tomka Wolskiego. Wolski pokazuje gmach, jako miejsce pracy setek ludzi, obnaża jego wnętrzności i prowadzi nas do ukrytych zakamarków. To intymny portret nieco archaicznego świata, nieco innej rzeczywistości. Kamera pokazuje nam przede wszystkim ludzi związanych z tym miejscem, choćby na chwilę; widzimy zarówno bezdomnych jak i artystów występujących w Sali Kongresowej, pracowników, szefa dyspozytorni, instruktorów prowadzących treningi, ochroniarzy, którzy sami określają się mianem Wielkiego Brata, bacznie obserwując na swoich monitorach niemal każdy zakątek Pałacu."
"Pałac Kultury pojawia się także w takich filmach jak:
„Polowanie na muchy” reż. Andrzej Wajda
„Labirynt” reż. Andrzej Kałuszko
„Pekin” reż. Jan Strękowski
„Brunet Wieczorową porą” reż. Stanisław Bareja
„Noc w Pałacu” reż. Andrzej Fidyka
„Nowe techniki dokumentalne” reż. Jan Jacoby
„Haker” reż. Janusz Zaorskie
„Różyczka” reż. Jan Kidawa-Błoński"
http://learningfromhollywood.pl/przegla ... ziny-pkin/"Pałac Kultury i Nauki ukazany jest również w polskich filmach „Miś”, „Hacker”, oraz w japońskim filmie animowanym „Sky Crawlers” reżyserii Mamoru Oshii."
źródło: wikipedia...