Forum Polskiego Kina

Pozytywne zaskoczenie, na ekrany wszedł właśnie film "Supernova" Bartosza Kruhlika nagrodzony na ostatnim festiwalu w Gdyni za debiut. Pomysł jest prosty, oglądamy kilka godzin po wypadku samochodowym na prowincjonalnej drodze. Nie ma tu jednego bohatera, jest ich kilkoro, w tym policjanci i policjantka, sprawca wypadku i ojciec-mąż ofiar. Dużo się dzieje na kilku planach, nie ma dłużyzn, film jest zresztą dość krótki jak na pełny metraż (78 minut). Technicznie na zaskakująco wysokim poziomie: zdjęcia, montaż, dźwięk, aktorstwo. Oczywiście są też błędy, np. rozczarowało mnie dość banalne zakończenie.
Osobnych kilka słów o obsadzie, bo casting jeden z najlepszych w polskim kinie od lat - nie ma wielkich gwiazd, które są wciąż obsadzane ani telenowelowych celebrytów, widzimy same nieograne twarze (Marek Braun, Michał Pawlik, Dariusz Dłużewski, Anna Mrozowska) i wszyscy oni są bardzo dobrzy. Z aktorów, którzy mogą być rozpoznawalni dla szerszego grona trzeba wymienić Marcina Hycnara, kiedyś w "Barwach szczęścia", do niedawno aktor Teatru Narodowego, Małgorzatę Witkowską - gwiazdę teatru w Bydgoszczy pojawiającą się też w serialach i Pawła Koślika, niezapomnianego Adriana z "Ucha Prezesa" oraz Jerzego Janeczka, wciąż w świetnej formie, którego oczywiście znają wszyscy jako Witię Pawlaka z "Samych swoich". W epizodzie pojawia się też Michał Anioł, w latach 80. po "Karate po polsku", serialu "Przyjaciele" i "Podróżach pana Kleksa", mógł być uznawany za objawienie. Bardzo mi się podoba w jaki sposób reżyser połączył dwa różne światy aktorskie.
Ocena: 7/10.

_________________
"Dostał obsesji na tle żyrandola!"

To niewątpliwie bardzo sprawny debiut i warto czekać na kolejne filmy Kruhlika. "Supernova" jest dobrze zagrana i bardzo sprawnie zrealizowana, za co reżyserowi należą się duże słowa uznania. Do tego dochodzą zdjęcia na wysokim poziomie. Całość mnie jednak trochę rozczarowała. Metafora jest bardzo czytelna, by nie powiedzieć - banalna. Scenariusz według mnie także przedobrzony, za dużo grzybów w barszczu; gdyby odjąć jeden czy dwa elementy z opowiadanej historii, to film by na tym nie stracił, a może wręcz zyskał.
Moja ocena: 6/10, tak trochę na zachętę.

_________________
My żyjemy!

Podobnie jak Karel mam mieszane uczucia. Niewątpliwie film Bartosza Kruhlka mnie zaintrygował, momentami nawet swoimi fabularnymi zwrotami zaskoczył, ale nie każdy pomysł/element tej historii wypalił w równym stopniu. I w tym upatrywałbym pewnego dysonansu jaki miałem w odbiorze filmu, który właściwie jest jedną wielką metaforą. Stosując terminologię przedmówcy nawet nie koniecznie pozbawiałbym tej zupy któregoś ze składników, bo ten przepis, próba uchwycenia smaku dzisiejszego, niewątpliwie ambitna. Ciężko też przy debiucie liczyć na odpowiednią selekcję, rezygnację z jakiegoś pomysłu. Może faktycznie myśl przewodnia w ''Supernovej'' gdzieś trącąca banałem, momentami zbyt jest czytelna, ale być może dzięki temu ma szansę dotrzeć do większej liczby potencjalnych widzów. A dzisiejszy odbiorca, jak to przed niespełna dwoma godzinami na TVP Kultura smutno skonstatował Jan Englert, w dużym stopniu metafor czytać już nie potrafi

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Mnie trochę przeszkadzało to spiętrzenie przypadków i zależności rodem z telenoweli:

_________________
My żyjemy!

Świeżo po seansie na antenie Kino Polska - całkiem niezły film. To co wspominała nałka -film ,w którym można zobaczyć i odkryć nowe aktorskie twarze. Ale... Jak dla mnie jest trochę rwany -są takie fragmenty, które wciągają ,ale i takie - które wyglądają jak klisze z innych filmów. Zakończenie też dla mnie jakieś takie...nie zadowalające. Supernova - to ma oznaczać, że sprawa się rozmyje? Niemniej jako całość na tle innych polskich produkcji ogląda się to dobrze.
Dam 6,5 na 10

_________________
"Okrutne i smutne jest życie gdy świadomość odgadnie tendencyjną działalność duszy i ciała twego"
Helmut Nadolski,"Requiem dla van Gogha"