Forum Polskiego Kina

Pełna zgoda, natomiast mnie z całej obsady szczególnie zachwycił właśnie Piotr Adamczyk. Moim zdaniem zrobił on w tej roli coś wręcz kapitalnego, ciekaw jestem Brunner, czy jako "karewiczolog" to zauważyłeś.

Zwróć uwagę, jak Adamczyk to gra. Jaką ma mimikę, jak pracuje na przykład dolną wargą. To nie jest tak, że on po prostu gra Brunnera. On delikatnie pastiszuje Karewicza w tej roli. Nie przypadkiem zwróciłem uwagę na tę dolną wargę, bo Karewicz, mówiąc, zawsze porusza nią w dość charakterystyczny sposób. I Adamczyk perfekcyjnie to podchwycił i wpisał w swoją rolę. Odnosiłem wręcz wrażenie, że Adamczyk nie tyle gra Brunnera, co gra Emila Karewicza grającego Brunnera. Ja bardzo lubię tego typu zabawy na ekranie, w którym aktorzy różnych pokoleń jakby lekko ze sobą dialogują. A tu właśnie coś takiego zaszło. Oczywiście, że Karewicz (który u Vegi wreszcie doczekał się rozbudowania swojej epizodycznej postaci w "Stawce" w coś naprawdę dużego), Mikulski, Olbrychski czy Bończak są znakomici. Zupełnie zawiódł mnie Tomasz Kot, a to dlatego, że bardzo go cenię i uważam za świetnego aktora, a tu był jakiś... Żaden. Ani to dobra rola, ani zła, ani udana ani nieudana... Był na ekranie, a jakoby go nie było. Natomiast Adamczyk tym swoim dyskretnym mruganiem do Karewicza mnie zastrzelił. Jeśli w ogóle wracam do tego filmu czasem - to dla roli Adamczyka.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Takie przyjęcie !, aż głupio nie wpaść
Mądry, Warszawiak, Łęcki, mi też chyba w tych wcieleniach Emil Karewicz podobał się najbardziej, do czego przyczynia się w dużym stopniu również poziom/wielkość tych filmów. No właśnie, nie raz się się czyta o jakiejś fajnej, dobrej roli mimo nie najlepszego odbioru całego filmu, a z drugiej strony ktoś znany powiedział kiedyś, że nie ma nic gorszego dla aktora, niż dobra rola w złym filmie. Nie będę teraz tego roztrząsał, w każdym razie cenię aktora zarówno za te znane, głośne role jak i mniejsze, epizodyczne, niektóre trochę zapomniane. Kawalerzysta z serialu "Dom", Maks z ,,Hallo, Szpicbródka...", czy tancerz Dubienko ze ,,Strachów" Lenartowicza.



To fakt, rola legenda, taka która zapewnia pewnego rodzaju nieśmiertelność. Ale czy to było aż tak błahe wydarzenie w karierze aktora. Szczególnie z dzisiejszego punktu widzenia raczej nie. Stawka to jeden z najważniejszych polskich seriali w historii, do dziś wzbudzający spore emocje i budzący dużą dawkę nostalgii. Ta rólka to jednak druga najczęściej pojawiająca się postać w całym serialu, więc te pięć odcinków to całkiem sporo, jak na to spojrzeć z tej strony. Zresztą nie zamierzam się tutaj o coś spierać , po prostu uważam tę rolę za prawdziwą aktorską perełkę.

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Oczywiście, że zauważyłem. I nie wiem czy wybaczyłbym to komuś poza Adamczykiem, a poważnie - zrobił to genialnie. Jeśli ktoś naśladując, pastiszując Karewicza zdobywa moje uznanie to jest naprawdę wyższa półka. Och, chociażby ten gardłowy śmiech. Albo pierwsza kwestia "co ty tu robisz Hansa". No przecież to było powiedziane Karewiczem Ale z jednym nie mogę się z Tobą zgodzić - jeśli ja oglądam ten film, to jednak dla Karewicza nie Adamczyka. Ale dopełnienie czterech, których wymieniłem jest adekwatne. Zauważ, że Adamczyk jest jedynym z młodszego pokolenia I pamiętaj - "są tylko źle przesłuchiwani"

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Brunner, to zrozumiałe, Twój nick wyjaśnia wszystko.

O ile jednak po Karewiczu spodziewałem się u Vegi dokładnie tego, co dostałem (czyli świetnej roli), o tyle Adamczyk tym pastiszem całkiem mnie zaskoczył. Wiem, że Adamczyk jest świetnym aktorem, dla mnie to taka trochę młodsza wersja Piotra Fronczewskiego. Nie ze względu na imię, a na giętkość i wszędobylskość aktorską. I w teatrze gra, i w telewizji, i coś tam podśpiewuje, i w reklamach go pełno, i w radiu, i w dubbingu, i w filmach gra, raz nosi brodę, raz ją zgoli, czasem wyskoczy coś zagrać w zagranicznym filmie, i tu Adamczyk, i tam Adamczyk... Natomiast zupełnie się nie spodziewałem że on podejmie z Karewiczem taki jakby dialożek tą rolą. I że do tego stopnia mu to dobrze wyjdzie. Nawet inaczej - że mu dobrze wyjdzie to się spodziewałbym (gdybym znał wcześniej jego koncepcję roli), ale że tak smakowicie, pysznie - to już było zaskoczenie.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Porównanie Adamczyka do Fronczewskiego - wow! masz rację! swoją drogą Fronczewski jako Brunner - byłoby to też chyba smakowite

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Jest coś zbliżonego między nimi. Zwłaszcza poczucie widzów, że strach otworzyć lodówkę, bo wyskoczy Fronczewski (bardziej kiedyś) lub Adamczyk (bardziej dziś). Ale też i to, że obaj są po prostu dobrymi aktorami, więc ta ich wszędobylskość nie jest przykra dla widza, bo widzi się w ich wykonaniu coś robionego na przynajmniej przyzwoitym, a na ogół naprawdę dobrym poziomie.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Dziś urodziny Mistrza. I to jest ten moment, w którym życzyć 100 lat jest jakoś niezręcznie....

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

To prawda. Pozostaje więc życzyć wielu jeszcze lat w jak najlepszym zdrowiu.

_________________
My żyjemy!

Oczywiście przyłączam się ;)

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Ja także!

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

I ja.

P.S.
Co do podobieństw Adamczyka do Fronczewskiego, to zgadzam się, że pod względem wszędobylstwa - może, ale jednak co do klasy aktorskiej, to jeszcze na razie - nie. To dobry aktor. Nawet bardzo dobry, ale Fronczewski to jednak gigant.

Tylko co na to kura? ;)

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"