Forum Polskiego Kina

Hehe. Fanem Teatru Telewizji jestem w sumie od niedawna, no może tylko w latach 1989-1991 miałem okres większego zainteresowania tą dziedziną (głównie dzięki popularności kina alternatywnego - np. Bogusław Schaeffer - pokazywanego w "Studiu Teatralnym Dwójki"). Przedtem, jak i potem niezbyt chętnie oglądałem spektakle, ale teraz znowu mnie dopadło, w związku z kryzysem wieku średniego, koniecznością odpoczynku po pracy, itp. Taka potrzeba kontaktu z kulturą wyższą. Nie wszystkie spektakle oglądam. Podobnie jak jeden z Was (nie pamiętam kto) nie przepadam za tzw. rozliczeniową sceną faktu (te wszystkie "Kontrymy", itp). Staram się śledzić premiery, nie przepadam za częstym powtarzaniem spektakli (np. "Moralność pani Dulskiej" w reżyserii Wrony).
Z tych samych powodów, częściej niż kiedyś (po 1991 roku - bo wcześniej to był popowy misz-masz) słucham radiowej "Dwójki", gdzie jak wiadomo dominuje kultura wyższa. Uwielbiam "Nokturny" i w ogóle audycje poświęcone muzyce współczesnej (np. elektroakustycznej, eksperymentalnej). Odpoczywam też przy muzyce dawnej, organowej, klawesynowej czy chorale gregoriańskim. Oczywiście nadal jestem fanem new romantic i synth-popu z lat 80. (czego dowodem przekrój płyt jakie mam w domu), ale to już raczej tylko zaszłości z lat nastoletnich (matura 1991).
W ogóle nie słucham stacji typu RMF FM, drażni mnie to radio okropnie, a w miejscach publicznych rzęzi stale. W latach 90. lubiłem to radio i inne komercyjne, ale to inne czasy były.

Być może masz mnie na myśli, bo ja stanowczo nie przepadam.


Ja także ich nie trawię, bo to tandeta straszna, non-stop wałkowana ta sama muzyka przerywana kretyńskimi konkursami i żartami oraz reklamami. Do niedawna byłem torturowany stacjami tego typu ze względu na miejsce pracy, ale to już na szczęście przeszłość.

_________________
My żyjemy!

Obejrzałem klasycznych "Spiskowców" w reżyserii Hubnera. Porównując go z niedawnym spektaklem Englerta, który w sumie mi się podoba, muszę przyznać, że przedstawienie sprzed ponad 30 lat jest jednak lepsze, inne, mroczniejsze, z nieco inaczej rozłożonymi akcentami i odmienną narracją, przede wszystkim też ciekawsza jest postać Razumowa, którego gra Zelnik. Oba spektakle warto zobaczyć, bo w jakimś stopniu się uzupełniają
Przy okazji pomyślałem sobie, że los pisze czasem ciekawe scenariusze: w "Spiskowcach" Razumow wydaje carskiej policji obcego sobie ideowo Langina (K. Pieczyński). Minęło kilkadziesiąt lat, a obaj panowie zdecydowanie różnią się w ocenie otaczającej rzeczywistości - niczym bohaterowie "Spiskowców".

_________________
My żyjemy!

"Okno na tamtą stronę" obejrzałem dziś niezbyt uważnie, nie zawsze przekonuje mnie konwencja musicalowa (ale inaczej być nie mogło, w końcu to przegląd twórczości słowno-muzycznej). O Władysławie Szlengelu zaskakująco obszernie pisze wikipedia.

Dzisiejsze "Okno na tamtą stronę" to bardziej widowiskowo poetycko-muzyczne, niż teatr, co nie zmienia faktu, że na wysokim poziomie, zrealizowane ze smakiem i wyczuciem, momentami piękne i przejmujące jak sama poezja Władysława Szlengla. Piosenki zaśpiewane i wiersze zaprezentowane przez aktorów ze zrozumieniem i sercem ( Solarz, za którym raczej nie przepadam, bardzo dobry!).
Pisana słowem i inkrustowana muzyką kronika życia utalentowanego poety - dowcipna, inteligentna, a w miarę upływu czasu i następujących dramatycznych wydarzeń coraz bardziej gorzka i poruszająca.
Niektóre wiersze Szlengla zaprezentowane w spektaklu pozostają niepokojąco aktualne...

_________________
My żyjemy!

Niby powinienem mieć dystans i z racji osobistego udziału w epizodzie, i z racji tego, że te sprawy są mi od lat zawodowo znane, a mnie trzepnęło. Moim osobistym zdaniem, gdyby Szlengel nie zginął w getcie, byłby większym poetą od Tuwima.
Naprawdę piękny spektakl. I szybko wyłączyłem po, bo miał być Pospieszalski i miało być o tematyce żydowskiej. Po co psuć sobie wrażenia....

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Cieszę się, że nie tylko mnie się podobało. Ja momentami siedziałem jak zaczarowany, a ostatnio rzadko zdarza mi się to podczas poniedziałkowych premier.
Szlengel pisał wspaniale, ze swadą, lekkością, a w jego poezji tyle piękna, dowcipu , publicystycznego zacięcia połączonego z głęboką analizą rzeczywistości, że nie wykluczone, iż faktycznie mogłoby być tak, jak piszesz.
Wystąpiłeś w "Oknie..." w epizodzie? Kurczę, gdybym wiedział, tobym wypatrywał!

_________________
My żyjemy!

Byłem bardzo umakijażowany, niemal nierozpoznawalny. Mussolini w inscenizacji wiersza "Rok 1939" to ja.

Cieszę się, że byłem na tyle dobrze zrobiony na Duce, że nie rzuciłem się w oczy jako ja. Miód na serce dziewczyn od make-upu.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Faktycznie, charakteryzacja bez zarzutu, bo zupełnie Cię nie rozpoznałem!
Szkoda, że na filmpolski.pl nie ma wzmianki o Twoim udziale w przedstawieniu, bo gdyby była, to pewnie bym nie przeoczył.

_________________
My żyjemy!

A ja rozpoznałem Rafała od razu,szkoda że nie udowodnię tego już po tych postach powyżej,a myślałem że będę pierwszy...Wypowiedział bodajże słowo "czarno"

_________________
To jest Twoja Bonecka,to jest moja Bonecka,a to jest Bonecka Kanonia 8

"Czarną". W sensie czarną koszulę. No, Mussolini. Kto zna historię wie czym był marsz czarnych koszul.

karel, jak widzisz na filmpolski.pl na razie jest szczątkowa czołówka. Ale spektakl jest już w necie i Redakcja Serwisu na spokojnie spisze czołówkę w najbliższym czasie. W napisach byłem, więc będę.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Z kolei mój znajomy wystąpił w jednym z odcinków "Ojca Mateusza" i nie było go ani w napisach, ani nie ma go na "filmpolski.pl".