|
"33 sceny z życia"
"40-latek 20 lat później": pierwszym zleceniem dla firmy Stefbud jest wymurowanie grobowca. Nieco później, wciąż żyjący klient (Wiesław Michnikowski) oznajmi inżynierowi Karwowskiemu, że on już tam >>nie leży<<, bo znalazł sobie seksowną, dwudziestoparoletnią podnietę do dalszego życia.
"Alternatywy 4": wniesienie trumny z nieboszczykiem do progu pamiętnego lokalu nr 13 w celu zrobienia zdjęć i udowodnienia, iż lokator, nim zmarł, >>w zasadzie już tam mieszkał<<, zatem kobiecie, która jest wdową/niewodową – mieszkanie się należy.
"Bez końca": zaczyna się nazajutrz po śmierci; może nie ma tu pogrzebu, raczej cytaty z Życia po życiu oraz coś w rodzaju świętych obcowania.
"Brzezina": śmierć Olgierda Łukaszewicza na gruźlicę, mycie ciała przez wiejskie baby.
"Chce się żyć": matka i siostra udają się na pogrzeb ojca, choć chwilę wcześniej usłyszeliśmy komentarz Mateusza z offu: Byłem spokojny o ojca. Nic nie mogło się stać człowiekowi, który zapala gwiazdy na niebie!
"Co mi zrobisz jak mnie złapiesz": co prawda dyrektor Krzakoski przywozi ze sobą tak zwany wiecheć, lecz kwiaty lądują nie na grobie Chopina (Co się będziemy po cmentarzach włóczyć!) tylko pod pomnikiem Mickiewicza.
"Droga na drugą stronę" (animacja): podróż nieżyjącego Claudiu Crulica, z pośmiertnym paszportem numer 7, z Krakowa do Rumunii w trumnie oraz furą tak luksusową, jaką za życia nie podróżował nigdy.
"Dzieje grzechu": bohaterka zabija swoje dziecko, bodaj topiąc je w wychodku!
"Dzień świra": nie pogrzeb sensu stricto, ale wyobrażone żałowanie Adasia Miauczyńskiego na plaży przez wszystkich, którzy go znali oraz położenie się synusia obok ojca. Głośne odtwarzanie Marsza żałobnego Chopina w innej scenie - to już sobie darujmy.
"Erratum": pogrzeb ofiary, którą Tomasz Kot potrącił samochodem.
"Ida": pogrzeb stalinowskiej prokuratorki, żegnanej przez kilkoro towarzyszy partyjnych.
"Kaprysy Łazarza": planowanie własnego pogrzebu (do którego ostatecznie nie dojdzie) i przeraźliwie straszno-śmieszne zawodzenie wioskowych bab.
"Krzyżacy": powolne sunięcie wozu z ciałem Danuśki pośród złocących się pól.
"Limuzyna Damler-Benz": wydobywanie nagich, męskich trupów z formaliny w celu wykorzystania ich w szykowanej prowokacji przeciw Polsce.
"Noce i dnie"
"Ogniem i mieczem": odebranie na murach przeszytego licznymi strzałami ciała Longinusa Podbipięty.
"Pokłosie": cały las macew z kirkuku.
"Przedwiośnie": pogrzeb matki Baryki.
"Sen o Warszawie" (dokument): zdjęcia z pogrzebu Czesława Niemiena.
"Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem": pogrzeb Wikingów do muzyki Krzesimira Dębskiego.
"Syzyfowe prace": pogrzeb matki.
"Świat według Kiepskich":
- pogrzeb bodaj wujka Władka,
- przedpogrzebowe demonstrowanie babce jak będzie wyglądała jej przyszła trumna
*nie wspomnę już o ciotce – w tym epizodzie Ewa Złotowska - która wprawdzie przyjeżdża do Wrocławia w celu zakupienia trumny, ale wyjeżdża z odkurzaczem,
**nie wspomnę też o samopogrzebaniu się Paździocha za życia, kiedy wykupił sobie na cmentarzu kwaterę zaś pod ziemią wybudował rezydencję pozwalającą mu uciec od żony.
"Tess": film oczywiście produkcji niepolskiej, lecz darujecie mi go ze względu na osobę Polańskiego; nocne pogrzebanie przez bohaterkę jej nowonarodzonego nieślubnego dziecka.
TRYLOGIA ZABUŻAŃSKA
"Sami swoi": pogrzeb matki Pawlaka.
"Nie ma mocnych": pogrzebu jako takiego nie ma, ale za to są: spowiedź Pawlaka (ostatnie namaszczenie?) oraz wieniec pogrzebowy przywieziony na dachu Malucha, który za chwilę rozwścieczony Pawlak zarzuci na szyję Kargula.
"Kochaj albo rzuć": amerykański pogrzeb brata Pawlaka już został wspomniany na początku, ale wykorzystam go dla uczynienia dygresji: na jednym z nowoczesnych polskich cmentarzy, wybudowanych od zera już w XXI stuleciu, prócz kwater tradycyjnych, prócz kolumbariów na urny z popiołem, prócz biednych kwater ziemnych dla mieszkańców schronisk dla bezdomnych i podopiecznych opieki społecznej (nie ma równości nawet po śmierci?) – widziałem też kwatery nomen omen amerykańskie tzn. z wystającymi wprost z ziemi pionowymi płytami, lecz bez wystającego ponad trawę grobu jako takiego… czyżby po to, aby kosiarka mogła przejechać?
"Trzeba zabić tę miłość": bohaterka pracująca jako salowa dostaje polecenie wyniesienia zwłok właśnie zmarłego dziecka.
"Uwikłanie": pogrzeb zamordowanego Telaka/Krzysztofa Globisza.
"Vabank II czyli Riposta": maskarada pogrzebu Kwinty.
"Wielkie rzeczy" (miniserial), epizod "System": pogrzeb kapitana żeglugi wielkiej, przez który bohater emeryt spóźnia się na Koło fortuny.
"Włatcy móch" (animacja): jeden z chłopców, Czesio, mówi, iż lubi pogrzeby a Gorzkie żale są dlań wesołe. Czesio to jest jakby zombie i mieszka na cmentarzu w towarzystwie nieboszczyków.
"Zawrócony": nie ma pogrzebu, jest za to długa ucieczka Zamachowskiego przed ZOMO-wcami i skrycie się w chaszczach starego cmentarza żydowskiego w Katowicach.
"Ziemia obiecana":
- wystawny pogrzeb Buchholza, przerwany przez wybuch paniki, kiedy do tłumu dochodzi wieść o wprowadzeniu nowego cła na bawełnę.
- skromny pogrzeb robotniczego dziecka, niesionego przez ojca w małej trumience (przebitka w sekwencji przyjazdu Anki i starego Borowieckiego do Łodzi)
"Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową": sekcja zwłok.
|
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
