Forum Polskiego Kina

Przypominam go, bo dziś mija rocznica jego urodzin.

Aktor z gatunku "nie lubię go, ale podziwiam"
Grywał z reguły osobników niesympatycznych, złośliwych, kretaczy - ale grywał perfekcyjnie, świetnie ogrywając swoje warunki fizyczne.
Stworzył kapitalne, choć drugoplanowe, kreacje w takich filmach jak "Pokolenie", "Człowiek na torze", "Ewa chce spać". Dał popis możliwości komediowych w trzeciej części przygód Franka Dolasa. Miał genialny epizod w "Pociągu". Zagrał po swojemu rolę Hippolitta Kwassa w "Marku Piegusie". No i doskonale zagrał Kozioła w "Chłopach".

Na deser - "nogami do przodu!".

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Faktycznie, jego bohaterowie raczej nie budzili sympatii (podobnie jak ci grani np. przez Nowisza). Wszystkie wymienione role i epizody jak najbardziej godne wzmianki, chyba wymieniłeś te rzeczywiście najważniejsze.
Dodam jeszcze inną drobną rolę, która jakoś szczególnie utkwiła mi w pamięci, czyli szynkarza w "Karierze Nikodema Dyzmy".
Duet z Drzewiczem fenomenalny.

_________________
My żyjemy!

Ja jeszcze dorzucę dwie sympatyczne role: o "Pociągu" już wspomniałeś, ale ja wspomnę jeszcze raz, bo to faktycznie wspaniała postać, pewnie bardziej przez to, jak została napisana, niż dzięki kunszcie Zintla, ale tak czy owak bardzo istotna w tym filmie i warta zapamiętania. Po drugie, warto jeszcze zwrócić uwagę na rolę ojca w filmie Barańskiego "W domu".

Bardzo sympatyczny, moim zdaniem, aktor, którego niewiadomo z jakich powodów reżyserzy widzieli w niezbyt kryształowych postaciach. Aktor, bez którego kino lat 50, 60, 70-tych praktycznie by nie istniało. Był jednych z podstawowych postaci dalszego tła polskiego filmu. Należał do tej grupy wraz z (tak uważam) Bolesławem Płotnickim, Wacławem Kowalskim, Henrykiem Hunko, Andrzejem Krasickim, Aleksandrem Foglem, Januszem Kłosińskim, Januszem Paluszkiewiczem, Witoldem Pyrkoszem i Stanisławem Milskim.
Stworzył galerię typów i typków. Każda jego nawet najmniejsza rólka jest godna uwagi. Moje "top" układa się jednak w ten sposób:

1. Inspektor w "Ewa chce spać" - niezwykle udane, komediowe ukazanie niezbyt rozgarniętego wizytatora posterunku.
2. Sałata w "Człowieku na torze" - ostatnio przeżywam odnowienie w zachwycie nad tym filmem (poprzez jego kolejne, po ok. 20 latach obejrzenie), udało mu się stworzyć najbardziej negatywną postać filmu ukazując jednocześnie jej najmocniejsze, poza samym Orzechowskim, człowieczeństwo. Warto też zaznaczyć, że był chyba jedynym aktorem dorównującym poziomem Opalińskiemu.
3. Kozioł w "Chłopach" - monolog o świni. I wystaczy ;)
4. woźny sądowy w "Panience z okienka" - z uporem maniaka dostarczający pozwy szlachciurom wiedząc jaki może go za to spotkać los
5. Schenk w "Stawce większej niż życie" - za ostatnią scenę, ukazanie maestrii wyrachowanego gracza i całkiem niezłe prezentowanie się w mundurze
6. Wołodkowicz w "Matce Joannie od Aniołów" - za mistrzowskie ukazanie szlacheckiej wścibskości w scenach karczemnych
7. Kolasa w "Wyspie złoczyńców" - jako jeden ze sprawców całego zamieszania dobrze się maskował, wykorzystując swój niebagatelny urok osobisty
8. brat Sebastian w "Jak rozpętałem II wojnę światową" - przezabawny jako braciszek zakonny wspierający duchem bolszewików
9. Żachlewicz w "Zaklętym dworze" - za dostatecznie odrażające ukazanie postaci z miejscowej kliki kunktatorskiej
10. Kwass w "Niewiarygodnych przygodach Marka Piegusa" - mimo swojego zazwyczaj poważnego aktorstwa, z humorem i lekkością wpisał się w klimat powieści Niziurskiego
Warto też pamiętać o jego smakowitych epizodach w: "Pokoleniu", "Cieniu", "Kapeluszu pana Anatola", "Pociągu", "Zacnych grzechach", "Piekle i niebie", "Stajni na Salwatorze", "Komedii z pomyłek", "Kaloszach szczęścia", "Pociągu", "Przygodach pana Michała", "Czterdziestolatku", "Nocach i dniach", "Lalce", "Karierze Nikodema Dyzmy", "Niech cię odleci mara", "Medium"

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Powiedziałbym raczej tercet, bo wśród tych zawałowców (nie licząc Stefana) był jeszcze pan Waldek (Piotr Komorowski), instruktor narciarski, który podrywał z łóżka Drzewicza, krzycząc - Kelner!
Albo wkurzał się na Zintla (podobnie jak w Człowieku na torze - dróżnika) mówiąc coś w rodzaju - Panie skończ pan z tym "nogami do przodu", bo mnie szlag trafi!

Masz rację. Nie więc będzie tercet. Pod warunkiem, że nie Egzotyczny.

_________________
My żyjemy!

W "40-latku" nie był w końcu aż taki antypatyczny.Ot,zgorzkniały staruszek,można go polubić ;)

_________________
To jest Twoja Bonecka,to jest moja Bonecka,a to jest Bonecka Kanonia 8

Pierwszy kontakt z aktorstwem Zintela, to w moim wypadku był Volksdeutsch z 4 Pancernych, potem woźny w "Grubym". Małe rólki, ale nie zapomnisz ich do końca życia..

Milski grał woźnego w "Grubym".Zintel dubbingował.

_________________
To jest Twoja Bonecka,to jest moja Bonecka,a to jest Bonecka Kanonia 8

Do tej grupy aktorów wymienionych przez Brunnera dołączyłbym jeszcze Józefowicza seniora i Zygmunta Malawskiego.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Podrywał też Madzię:-)

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Tak apropos tego aktorstwa w "Czlowieku na torze" i dorownywania Opalinskiemu - wg mnie nie wolno tu zapominać o roli Kłosowskiego, która nieodmiennie mnie zachwyca. Minietiudka - Kłosowski niewiele mówi, ale ile potrafi wyrazić sama twarzą, a nawet wyrazem oczu. Perełka.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.