Forum Polskiego Kina

Polska, właściwie nasza narodowa kondycja w mocno odjechanym, groteskowym ujęciu.
Chaos tego pełnego kulturowych tropów video eseju, a nawet teledysku być może zamierzony i chwilami jest to nawet intrygujące. Niestety w sporej części pod tą zewnętrzną ekstrawagancką formą płaski i jednostronny wydaje się ten przekaz myślowy. Spoiwem, przewodnikiem po tej wrażliwości rodu Żuławskich Sebastian Fabijański i chwała mu za to, bo dźwiga ten poetycki i niełatwy z jednej, a mocno jednak pretensjonalny i chaotyczny z drugiej, wywód - i tu znów, może taki był zamysł by oddać tę ogólnonarodową beznadzieję, ten otaczający nas bałagan myśli, słów, a właściwie haseł bezrefleksyjnie przyswajanych i wypuszczanych dalej w przestrzeń publiczną.

Z ciekawostek nieoczywiste aktorskie twarze jak na ten rodzaj wypowiedzi artystycznej, bo Marta Żmuda Trzebiatowska i sami bracia Mroczek. Z kolei dla fanów serialu ''07 zgłoś się'' w roli nauczycielki Monika Niemczyk pamiętna z roli ''Skarbony'' w odcinku ''Brudna sprawa''

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Obejrzałem to wczoraj... Zgadzam się z Twoją opinią. Zamiar był z pewnością ambitny, niektóre obserwacje jak najbardziej celne, ale całość ugina się pod nieznośnym ciężarem publicystyki, jest manieryczna, do bólu przerysowana, męcząca i niestrawna. O ile "Wojnę polsko-ruską" doceniam, to najnowsze dzieło Xaverego Żuławskiego oceniam znacznie niżej. "Wojna..." też nie do każdego trafiała, ale miała w sobie lekkość, rytm i specyficzny humor. "Mowie ptaków" tego wszystkiego brakuje. Postawiono to dzieło na takim koturnie, że katastrofa była nieunikniona. Podobała mi się w zasadzie tylko scena w domu Żuławskich i Olbrychski w roli seniora rodu.

3/10.

_________________
My żyjemy!