W jakimś polskim mieście na Wybrzeżu, ma miejsce uroczyste otwarcie nowoczesnego, zrobotyzowanego i skomputeryzowanego, pełnego elektroniki zakładu przemysłowego Navar. Obecni są lokalni dygnitarze. Właścicielami zakładu jest trójka Polaków: Marek Stawski, najmłodszy Piotr Maj i trochę starszy Grzegorz Rybarczyk (Przemysław Sadowski, Robert Olech i Jarosław Kopaszewski), zaś ich partnerem biznesowym jest Duńczyk Bjørn z korporacji North Phoenix. Prokurator Andrzej Kostrzewa (Janusz Gajos) wraz z szefem Urzędu Skarbowego Mirosławem Kamińskim (Kazimierz Kaczor) z miejsca zaczynają po cichu knuć, iż otwarcie tak imponującego zakładu przez młodych ludzi musi zawierać w sobie finansowy przekręt. Kostrzewa jest częściowo motywowany urazem do ojca jednego z przedsiębiorców, dawnego dziekana Maja, z powodu którego omal nie wyleciał ze studiów w 1968 roku; pozostał wtedy na uczelni jedynie za sprawą pomocnego mu działacza studenckiego, Mirka Kamińskiego wraz z którym "zdemaskowali syjonistę profesora Maja". Skarbowiec dziwi się teraz, skąd trójka wzięła potrzebne na inwestycję kilka-kilkanaście milionów euro. Co prawda - żali się - niestety, "żyjemy w państwie prawa", ale jednak gdyby pogrzebać to kto wie … Kostrzewa i Kamiński chwytają się wątku wcześniejszego nabycia przez trzech przedsiębiorców od gminy, za zaniżoną cenę, upadłego przedsiębiorstwa Radiomet a następnie odsprzedaży go po cenie zawyżonej. Gdyby jeszcze tylko, po latach, znaleźć dowody na łapówkę zapłaconą przez nabywców …
W wolnym czasie Kostrzewa jest zapalonym myśliwym, zatem przystępuje po prostu do polowania na kolejną ofiarę. Nie będzie jednak zajmował się sprawą osobiście, lecz oddelegowuje do niej młodego podwładnego nazwiskiem Kamil Słodowski (Kamil Żołądkiewicz). Sprawą, dyskretnie, interesuje się też minister (Krzysztof Gordon), który od samego początku ma namiary na "inwestora" gotowego na przejęcie Navaru.
Zaczynają się pierwsze prowokacje. Przedstawiciel tajemniczego Offshore Holding nachodzi Marka w miejscu zamieszkania i usiłuje wręczyć mu łapówkę pod pozorem, iż chodzi o inwestycję. A tymczasem w ukryciu fotograf pstryka kompromitujące zdjęcia…
Wreszcie, wczesnym rankiem, zamaskowani agenci CBA dokonują aresztowania trzech mężczyzn w sposób tak brutalny, jak gdyby chodziło o groźnych międzynarodowych terrorystów. W domu Marka, jego żona w zaawansowanej ciąży, na skutek szoku, traci dziecko. Mała córka Grzegorza zaś przestaje mówić.
Padają ogólnikowe ale górnolotne określenia: "zanosi się na wielką aferę gospodarczą", "działanie w zorganizowanej grupie przestępczej", "pranie brudnych pieniędzy". Padają bzdurne oskarżenia: nawet nieprzyjęcie podejrzanej oferty finansowej Offshore Holding urasta do rangi "działania na szkodę spółki". Zamiast konkretów, młody prokurator używa określeń: "Przestępstwo gospodarcze na wielką skalę", "zawłaszczenie mienia znacznej wartości". Nawet określenie "wykup menedżerski" jest używane w kontekście oskarżycielskim, choć żaden przepis prawny czegoś takiego nie zakazuje.
Lecz przebieg przesłuchań po zatrzymaniu i po decyzji sądu o aresztowaniu na trzy miesiące dowodzi, że Prokuratura w istocie nie ma żadnych dowodów. Jest to więc tak zwany "areszt wydobywczy", w którym zatrzymani sami mają się przyznać do swoich win. Skądinąd Marek święty nie jest, jako że notorycznie zdradzał swą żonę – ale przecież nie za to go zamknięto.
By wywrzeć nacisk, prokurator Słodowski beznamiętnie informuje młodego Maja, że nie ma czego bronić, bo produkcja w Navarze i tak została wstrzymana, załoga straciła zatrudnienie, wartość akcji spadła niemal do zera. Grzegorza, człowieka głęboko wierzącego, w areszcie podtrzymuje na siłach modlitwa.
Młody dziennikarz z Telewizji Echo Robert Warzecha (Krzysztof Ogłoza) otrzymuje polecenie rozpracowania medialnego sprawy. Przełożonym wydaje się, że jego reportaże będą ściśle "po linii". Prokurator wygaduje się przed dziennikarzem - który jednak okazał się nadspodziewanie dociekliwy i dąży do prawdy - że na aresztowanych uzbierały się zarzuty najrozmaitszego sortu (posiadanie broni o numerze różniącym się jedną cyfrą od numeru oficjalnie zarejestrowanego, rzekomy handel nielegalnym oprogramowaniem komputerowym) "choć nie te zarzuty stanowiły podstawę aresztowania". Gdy dziennikarz nadal docieka, Słodowski posuwa się do otwartej groźby: "Urządzę cię jak tamtych!".
Maj w areszcie pada ofiarą brutalnego homoseksualnego gwałtu, czemu oczywiście zbrojni w kamery klawisze nie zapobiegają. W szpitalu więziennym chłopak próbuje popełnić samobójstwo. Pozostające na wolności żony Marka a zwłaszcza Grzegorza (Monika Kwiatkowska, Beata Ścibakówna) próbują się trzymać i walczyć. Żona Grzegorza sprzedaje posiadane przez siebie akcje Navaru, byle tylko zdobyć pieniądze na adwokata. Także siostra Piotra, Dorota, śpiewaczka operowa (Magdalena Kumorek) bez wahania poświęca się, byle brat został wypuszczony; łatwo ulega szantażowi prokuratora Kostrzewy by odsprzedała posiadany pakiet akcji uprzywilejowanych w spółce "przedstawicielowi skarbu państwa". W roli przedstawiciela Skarbu wystąpi zresztą ten sam człowiek, który wcześniej reprezentował Offshore Holding (Maciej Konopiński). Piotr, całkowicie załamany, podpisuje przyznanie się do winy i darowiznę z własnych akcji, po czym wychodzi na wolność. Lecz w domu swej siostry znów podejmuje próbę samobójczą. Adwokatka (Beata Buczek-Żarnecka), która okazuje nadzwyczajną życzliwość zonie Grzegorza w czasie kiedy szereg innych adwokatów nie podjęło się obrony, szybko objawia pazerność na milionową łapówkę, na dodatek jest też kochanką Kostrzewy. Na szczęście, z pomocą dziennikarza Warzechy, jej żądanie łapówki zostaje nagrane. Z takim dowodem, dwie żony aresztowanych udają się po współpracę do Marii Kostrzewy (Maria Mamona), żony prokuratora.
Na prywatnym spotkaniu czterech mężczyzn, wspomniany wcześniej minister triumfuje: "Wyeliminowaliśmy ze społeczeństwa zdemoralizowane jednostki. Obiecuję, że wystąpię o odznaczenie panów za zasługi dla zwalczania zorganizowanej przestępczości." Młody Słodowski korzysta z okazji i otwarcie występuje z żądaniem udziału w prowizji od transakcji sprzedaży akcji Navaru dla Offshore Holding.

I oto zwrot akcji: maszyny i wyposażenie Navaru zostają zapakowane na TIR-y i wywiezione. Maszyny były bowiem wzięte na kredyt kupiecki z Danii, zaś dwaj prokuratorzy i skarbowiec nie zapobiegli na czas prawomocnemu wyrokowi polskiego sądu. Navar zatem co prawda został uśmiercony, ale ci, którzy zamierzali się na tym wzbogacić – nic z tego nie będą mieli.
Po siedmiu miesiącach Grzegorz i Marek opuszczają areszt. Duńczyk Bjørn spotyka się z nimi. Jest nadal zainteresowany współpracą. "Czasy się zmieniły, lot z Gdańska do Kopenhagi trwa pół godziny. Możecie nadal mieszkać w Polsce, lecz biznes będziecie prowadzić tam, gdzie ludzi nie karze się za przedsiębiorczość i inicjatywę".
Nadal rozbrzmiewają echa słów Kostrzewy dla mediów: "Organa sprawiedliwości muszą chronić państwo i obywateli przed tymi, którzy cynicznie wykorzystują luki prawne. Na szczęście już nikogo nie okradną, nikomu nie zaszkodzą."
Lecz po demaskującym materiale Warzechy, nadanym w jednej z niszowych stacji telewizyjnych, w Prokuratorze następuje niewielkie trzęsienie ziemi. Tyle, że trwa ono krótko: napis na końcu informuje widza, iż Kostrzewa nadal pracuje w Prokuraturze, zaś Skłodowski wręcz awansował. Mirek Kamiński przeszedł na emeryturę, lecz nadal pracuje w rachunkowości. Po 7 latach sprawa Navaru została umorzona, a oskarżani w niej przedsiębiorcy otrzymali po… 10 tys. zł odszkodowania.