Forum Polskiego Kina

Mariusz Bonaszewski w filmie "Ederly"fot. Mat. prasowe
Najnowszy film Piotra Dumały jesienią w polskich kinach
Premiera "Ederly" już w drugiej połowie listopada 2016 roku. W głównej roli Mariusz Bonaszewski.
Tytułowe Ederly to miasto istniejące poza czasem, na granicy realnego świata i snu. Może się wydawać, że istnieje tylko po to, by mógł do niego trafić główny bohater - Słow. Miasto i jego mieszkańcy osaczają bohatera. Pokusa, by uległ i wyzbył się swojej tożsamości jest bardzo silna. Niezdecydowanie Słowa (w tej roli Mariusz Bonaszewski) jednocześnie niepokoi i bawi. Film można określić jako surrealistyczną komedię z elementami kryminału lub filozoficzny traktat o życiu. Nierealistyczną fabułę wspiera realistyczna warstwa wizualna, a czarno - białe zdjęcia nawiązują do stylistyki kina niemego.

Na każdym z trzech pokazów filmu sale kinowe wypełnione były do ostatniego miejsca, a projekcje zwieńczono burzliwymi oklaskami.

Jeden z najwybitniejszych twórców w historii kina, zdobywca wielu nagród filmowych, w tym Oskara za całokształt twórczości – Andrzej Wajda, przedstawia historię człowieka niezłomnego, Władysława Strzemińskiego pioniera polskiej awangardy, ze znakomitą rolą Bogusława Lindy

pytanie na ile faktycznie jest to film Wajdy....a na ile ludzi faktycznie nad nim pracujących...

Czy tylko ja mam mdłości, czytając tutaj o gnidzie pt. Wajda?

"Powidoki"

Naczelny hejter forum ugryzł się własnym jadem

...raczej odniósł się do jadu cudzego.

Może faktycznie nie musiał tego wklejać, ale o ile dobrze odczytuję jego intencje, to chodziło mu o to, że jest pewna grupa ludzi niereformowalnych, którzy zawsze będą się wyżywać na Wajdzie, ot tak dla sportu i w kompletnym oderwaniu od jego działalności artystycznej.

Wątek może rzeczywiście nie najszczęśliwiej wybrany, bo "Powidoki" zdaje się maja mieć premierę w 2017 r.

Film z okazji jubileuszu wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych

„Pokolenia” Janusza Zaorskiego to pełnometrażowy film fabularno-dokumentalny, który powstał z okazji jubileuszu wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. Z 450 filmów zrealizowanych w WFF we Wrocławiu Zaorski wybrał ok. 50 tytułów, a ich fragmenty ułożył nie według daty realizacji, ale zgodnie z chronologią historii Polski, poczynając od „Pokolenia” Wajdy, poprzez filmy Chęcińskiego, Hasa, Kutza, Polańskiego, aż po Holland, Kieślowskiego, Marczewskiego, Zanussiego, i wielu innych. Powstał w ten sposób niezwykły obraz kilkudziesięciu lat historii naszego kraju i polskiego kina, zwieńczony współczesną ramą.

100-minutowa historia polskiego kina

Nawiązując do dzieła Andrzeja Wajdy „Pokolenie”, film zaczyna się w 1939 roku od sceny kradzieży węgla z niemieckiego pociągu towarowego. Czwórka roześmianych chłopaków (Cybulski, Polański, Łomnicki, Ber) brutalnie wkracza w dojrzałość. Jeden z nich (Ber) zostaje zastrzelony przez niemieckiego żołnierza, inny (Jaś Krone), po wystrzeleniu całej amunicji, decyduje się na samobójczy krok i rzuca się z ostatniego piętra klatki schodowej. Fragment filmu „Olimpiada 40” pokazuje opór polskich żołnierzy, którzy na przekór komendantowi, organizują w stalagu „igrzyska olimpijskie”. Koniec wojny to z jednej strony Cybulski w „Jak być kochaną”, opuszczający skrytkę, w której się ukrywał, z drugiej - to Maciej Chełmicki. Bohaterowie komedii „Sami swoi”: Pawlak i Kargul przyjeżdżają na Ziemie Odzyskane.
Kolejne sekwencje polskiej historii – a jednocześnie historii polskiego kina – opowiadają sugestywne kadry z najbardziej znanych polskich filmów: „Nikt nie woła” Kazimierza Kutza, „Agnieszka 46” Sylwestra Chęcińskiego, „W zawieszeniu” i „Ostatni prom” Waldemara Krzystka, „Dreszcze” Wojciecha Marczewskiego, „Wielki bieg” Jerzego Domaradzkiego, „Pętla” Wojciecha Jerzego Hasa, „Salto” Tadeusza Konwickiego, „Nóż w wodzie” Romana Polańskiego, „Indeks” Janusza Kijowskiego, „Yesterday” i „Marcowe migdały” Radosława Piwowarskiego, „Anatomia miłości” Romana Załuskiego. Tę 100-minutową lekcję historii kończy film Piotra Łazarkiewicza „Fala” i suplement do niego, czyli spotkanie po latach, w 2015 roku, z bohaterami filmu z 1985 roku. W budynku dawnej WFF-2 Maciek Chełmicki z „Popiołu i diamentu” zwiedza wytwórnię, tę starą, którą zobaczymy na archiwalnych wykopiowaniach i tę nową, wyposażoną w supernowoczesny sprzęt audiowizualny.

„Powidoki” Andrzeja Wajdy przed polską premierą podróżują po świecie a więc możemy uznać, że wątek jest właściwy

Za 2 tygodnie film będzie w TV, więc z chęcią go sobie przypomnę.