Interesująca recenzja, według autorki główny problem tego filmu to konstrukcja głównego bohatera i pokazanie wiejskiej społeczności:
Rycharski-Ogrodnik jest wiejskim mądralą, wszystkich poucza, nawraca, zawsze na przedzie. Najpierw przywódca, a potem waleczny odszczepieniec. Prometeusz niemalże – jest tu nawet scena, w której dzielnie tłumaczy księdzu, jak podłączyć jakieś kabelki, bo ksiądz oczywiście, dorosły facet (gra go Piotr Trojan), sam nie potrafi.
Aktorska maniera Ogrodnika i sposób inscenizacji dają porażająco depresjogenny efekt – dawno nie widziałam tak antywspólnotowego filmu. Jeśli „temat Rycharski” obiecywał opowieść o wsi, w której życie wyoutowanej osoby LGBT i jej szczęście jest możliwe do pomyślenia, Wszystkie nasze strachy robią coś zupełnie przeciwnego – jest to jakiś cud, heroizm, potem męka, z homofobią wiszącą w powietrzu jak smog.
[...] Tu cała wieś, nie licząc dziarskiej babci, jest nie tylko przeciwko bohaterowi, ale jest też kartonem, stereotypem, rzuconą obelgą, pretensją, kolejnym dowodem na to, że artysta pozostaje niezrozumiany, „wieś nie chce się skonfrontować z tym, co się stało”. Nie ma tu chwili dla chłopaka, który dokuczał swojej byłej i przyłożył rękę do jej śmierci (nie wiemy nawet, ile ci prześladowcy mają lat, co wydaje mi się dość istotnym szczegółem). Ani dla matki, która straciła dziecko – to znaczy chwili, która działaby się poza konfliktem z głównym bohaterem. Poprzez absolutne skupienie na postaci artysty te mocno drugoplanowe postaci nie mają czym oddychać; na poziomie dramaturgicznym nie są postaciami, które przeżywają z własnej winy tragedię życia, tylko przeciwnikami głównego bohatera, których główną funkcją dramaturgiczną jest nawrócić się i wyspowiadać.
https://krytykapolityczna.pl/kultura/fi ... k-i-krzyz/
|
Ogrodnik jest dobry, ale też nie jest to żadna wielka kreacja, trudno tego bohatera lubić, sprawia wrażenie skupionego na sobie fanatyka, który niespecjalnie liczy się z uczuciami innych, np. w ogóle nie ma wątku partnerki nieżyjącej dziewczyny, Daniel nie interesuje się jak ona przeżywa samobójstwo ukochanej, a jedynie nawija o swoim pomyśle zrobienia drogi krzyżowej. 