Forum Polskiego Kina

Obejrzałem pierwszy odcinek i pewnie obejrzę kolejne. Fabuła mało oryginalna, ale obsada niezła, do tego nieopatrzone Świnoujście jako miejsce akcji (w wersji zdecydowanie nie turystycznej, tylko wietrznej, zimnej i ponurej - może nawet za bardzo, bo w "Klangorze" przypomina zapadłą rybacką osadę). Na razie jest całkiem interesująco i dość przekonująco. Czekam na rozwój wypadków.

_________________
My żyjemy!

Oglądam serial ze względu na Świnoujście do którego mam sentyment. Nie znam się na tym ale color grading, chyba tak to się nazywa, wydaje mi się dziwny. Takie "stępione kolory" i ciemny obraz, chyba to celowy zabieg, żeby wywołać szczególny nastrój? Dla mnie to mocno średni efekt. Coś poszło nie po myśli realizatorów.

To już chyba taki domyślny color grading dla wielu tego typu produkcji i w sumie chyba nie tylko tego typu - mam takie wrażenie, że przeważająca liczba polskich filmów ostatnich lat jest taka właśnie szara. Na moje oko wygląda to sztampowo i zupełnie odpychająco, jakby ujmowało coś z inherentnego realizmu filmowego obrazu (grading jest przecież robiony komputerowo).

Dodam jeszcze, że w tym serialu jest to wyjątkowo irytujące. Tonacja jest tak ciemna, że ma się wrażenie, że akcja permanentnie toczy się pod wieczór albo o świcie. To wpływa na nastrój, owszem, ale głównie na mój - wściekam się, że ledwo co widzę. I słyszę, bo dialogów - jak to często bywa - trzeba się niejednokrotnie domyślać.
W 5. odcinku rozbroiła mnie scena, w której jedna z głównych bohaterek przykleja informacje o zaginięciu siostry. Rozkleja je w różnych miejscach związanych z siostrą - to rozumiem. Ale że nie umieszcza ich np. na świnoujskiej promenadzie? Pewnie, po co rozwieszać takie informacje na reprezentacyjnej i uczęszczanej ulicy, przez którą przewija się mnóstwo ludzi (nie tylko w sezonie). A, zapomniałem, w "Klangorze" Świnoujście nie ma promenady i centrum, tylko jest zabitą dechami ciemną dziurą.
I jeszcze scena,

_________________
My żyjemy!

Właśnie! Dlaczego nie ma promenady i innych reprezentacyjnych miejsc? Chciałem napisać - jak chcieli pokazać jakąś nadmorską dziurę to... ale się zawahałem. :) :) Gdzie teraz nad morzem znaleźć zaniedbane zadupie?
Pamiętacie taki serial S.O.S? Nie był serial wysokich lotów, ale jak podniosły noty filmu sceny plaży, latarni, i innych nadmorskich klimatów.

Ja oczywiście rozumiem, że twórcy chcieli pokazać inne Świnoujście, nie turystyczną miejscowość jak z folderu, tylko zwykłe miasto z jego mroczną stroną i ludzkimi dramtami. Problem polega jednak na tym, że efekt wyszedł karykaturalny.

_________________
My żyjemy!

Po obejrzeniu całości mogę powiedzieć tyle, że "Kalngor" nie nuży. Jednocześnie jednak fabuła jest naciągana i bardzo przewidywalna. Aktorsko przyzwoicie, ale bez fajerwerków. Niektóre postacie są po prostu marnie napisane: wiecznie zbolała Ostaszewska czy Jakubik miotający się po ekranie w swojej żółtej kurtce. Na wyróżnienie zasługuje Mecwaldowski, którego bohater jest może najciekawszy, ale zasadniczo psychologia postaci nie jest mocną stroną serialu, a to grzech duży, bo na wiarygodnym nakreśleniu portretów psychologicznych autorom z pewnością zależało.
Dobra jest ścieżka dźwiękowa autorstwa Mikołaja Trzaski. O pozostałych wadach i zaletach już wspominałem wcześniej.
Moja ocena: 5/10.

_________________
My żyjemy!

Z tego co pamiętam to S.O.S był akurat znakomicie zrealizowanym serialem, oczywiście w stylistyce lat 70., ale bardzo dobrym aktorsko (Władysław Kowalski, Maja Komorowska, Marek Walczewski), sprawnym reżysersko (Morgenstern!), trzymającym w napięciu. Określenie "nie wysokich lotów" jest zdecydowanie krzywdzące.

_________________
"Dostał obsesji na tle żyrandola!"

Rzecz gustu. Mógł się komuś podobać nie było wtedy dużego wyboru. Walczewski nieźle zagrał łysego świra w latarni morskiej. No i plenery. Tyle dobrego.

Do serialu Morgensterna obszernie odniosłem się w poświęconym mu wątku. Tu natomiast tylko sprostuję - to był stary wiatrak, nie latarnia.

_________________
My żyjemy!