Nie żyje Diego Maradona, jeden z najbardziej rozpoznawalnych ludzi na świecie, legenda już za życia, właściwie zjawisko wykraczające poza świat sportu. Niewątpliwie postać niełatwa do jednoznacznej oceny - bywał aktorem w życiu i na boisku, ale na tym drugim przede wszystkim artystą, właściwie geniuszem sztuki jaką niewątpliwie czasami bywa kopanie futbolówki. Bohater wielu tekstów, książek, filmów dokumentalnych, ostatnio choćby ''Diego'' Asifa Kapadii. Miałem przyjemność oglądać go w akcji na mistrzostwach świata w 1986, włącznie z finałem, gdzie przyznam kibicowałem RFN. Cztery lata później zdecydowanie za Argentyną. Jak się skończyły oba finałowe spotkania, każdy zapewne wie
. 20 lat później jako trener w pumpiastym garniturze, karykaturalny niczym postać z filmów Felliniego, a prowadzona przez niego Argentyna po czterech niezłych spotkanaich rozbita cztery do zera przez Niemców właśnie. Niezwykle kolorowy życiorys, przy tym taki ludzki, pełen słabości, czy nawet śmieszności, a z drugiej strony status wręcz Boga. W naszym kinie w epizodycznej ''roli'' w kultowym ''Piłkarskim pokerze'' wraz z innymi wielkimi świata piłki.
