Krępak Zwiedziony napisał(a): ... był Morycem Weltem więcej niż całym sobą.
Trudno nawet powiedzieć, że był Morycem Weltem z książki Reymonta, on sobie tego Moryca sam przeciesz "uszył". Pszoniak na Wajdzie nie tylko wymusił żeby dał mu tę rolę (Zelnik był już przecież zaklepany!), ale zmienił też tę całą postać. Nie wiem, czy jest wielu reżyserów, którzy by na to pozwolili...(Trzeba mieć sporą brawurę by mieszać w tekście klasyka-noblisty)
Swoją drogą, nadaktywność Welta ma przecież wyraźnie zaakcentować żydowski zmysł do interesów , biznesową nadaktywność i smykałkę, w kontraście z zimnym Niemcem Baumem, czy zmanierowanym Polakiem - Borowieckim.
Wajda dał wielki temat, kapitalną scenografię, znakomite dialogi, kongenialną obsadę, więc aktorzy mogli pofrunąć... I pofrunęli! Nie tylko wszak Pszoniak jest tam wielki. Wajda miał szaloną rękę i intuicję do aktorów. Przecież coś podobnego stało się też w "Popiele i diamencie" z rolą Maćka Chełmickiego.
Pszoniak to znakomity aktor, ale to Wajda dał mu wielkiego kopa w górę. Role W "40-latku", czy w "Paradzie oszustów" to nie są role po których zachwycisz świat. To nie były role, na jakie zasługiwał Jego talent. Pszoniaka dla teatru odkrył Swinarski, ale sławę i aktorsko-filmowy tron dał mu Wajda. (Zresztą także w teatrze Wajda dał mu wielką rolę w "Biesach"). I do tego dał mu Francję, dzięki "Dantonowi". :)
Obaj mieli wielkie szczęście, że na siebie trafili.
P.S.
Nie umiem sobie dziś wyobrazić jak zagrałby Welta Zelnik, który jak się wydaje jest zbyt układny i uładzony na geszefciarza, ale z drugiej strony w pierwowzorze literackim Moryc Welt jest amantem i tu Zelnik by pasował jak ulał.
|
