Forum Polskiego Kina

Pamiętny syn Szczuki z "Popiołu i diamentu". Miał 78 lat. Wielkiej kariery niestety nie zrobił, a wydawało się, że może być inaczej, bo na samym początku zagrał nie tylko w arcydziele Wajdy, ale też dość dużą rolę w "Rancho Texas" czy "Tarpanach". Później było już gorzej - postacie drugo- i trzecioplanowe przeważnie w mało istotnych filmach, sporo epizodów. Symboliczne, że jego postacie to często "szeregowiec". I taka też trochę była ta jego kariera, niczym szeregowego żołnierza - pojawiał się, nawet dość często, ale zwykle w tle. W końcu lat 70. w zasadzie zupełnie zniknął z ekranów - i małych, i dużych.
Najbardziej zapamiętałem go oczywiście z "Popiołu..." i "Rancho Texas", ale też nie wiem dlaczego mocno utkwił mi w pamięci jego występ w zupełnie nieudanym enerdowskim filmie "Klucze", do którego zdjęcia powstały w Krakowie, i w którym to obok niemieckich pojawili się też polscy aktorzy. Film, jak wspomniałem, jest nieudany, słaby, ale dobrze czuć w nim klimat lat 70, więc może to właśnie dlatego tak tak wyraziście Jogałłę z niego zapamiętałem. Jeszcze teraz mam przed oczami ten rozświetlony słońcem Kraków...

_________________
My żyjemy!

No właśnie włączam z rana filmpolski.pl a tu taka wiadomość. A byłem z nim "na świeżo", bo przecież jak tu wspominałem niedawno skatowałem się filmem "Rancho Texas".

Rzeczywiście, aktor, który wydawał się wspaniale zapowiadać, a potem nie wyszło to tak, jak się wydawało, że wyjdzie.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Szeregowca też można zagrać wyraziście, a Jogałłę w filmach Passendorfera się pamięta...

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Pewnie, że można. Aczkolwiek mając na uwadze początki kariery tego aktora niczym dziwnym nie było liczenie na to, że zdobędzie jednak nieco lepsze "szlify".
Szkoda, że nie ujrzał światła dziennego projekt Wajdy "Jesteśmy sami na świecie", gdzie Jogałła miał grać główną rolę u boku Grażyny Staniszewskiej.
Tak mi się jeszcze przypomniało, że w czytanych przeze mnie obecnie "Dziennikach" Jana Józefa Szczepańskiego - pisarza, dziennikarza i scenarzysty - postać Jogałły pojawia się nie raz. Spotykali się często: obaj pochodzili z Krakowa, Szczepański współpracował z "Tygodnikiem Powszechnym", a Jogałła był zięciem Jerzego Turowicza, więc to wszystko tak się razem splotło.

_________________
My żyjemy!

Tesciem czy zięciem?

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Albo np. Gorczyńskiego jako szeregowca z "Westerplatte".

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Zięciem, zięciem... Zagalopowałem się. To oczywiście Turowicz był teściem Jogałły.

_________________
My żyjemy!

Karel, nie 78 lat...miał 100...101

Mimo, że niewiele ról w dorobku Jerzego Jogałly, to twarz aktora jest z tych które się pamięta, wyrazista, z jakimś niepokojem wewnątrz. Z innych pozycji lubię jego epizod instruktora narciarskiego w odcinku ,,Gra" z cyklu ,,Najważniejszy dzień życia"...

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Mnie jakoś utkwił jego epizodzik w komedii "Skradziona kolekcja" czyli rólka brydżysty. Joanna Chmielewska wspominała, że podczas kręcenia tej sceny aktorzy rzucali karty byle jak i pisarka (zapalona brydżysta) na widok "zwycięskich" kart dostała takiego ataku śmiechu, że reżyser o mało co nie wyrzucił jej z planu...

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Racja...

_________________
My żyjemy!