Forum Polskiego Kina

97 lat - piękny wiek.

Był jednym z moich rozmówców na temat Mariusza Gorczyńskiego. Za chwilę pożegnam go też na mojej stronie.

Świetny aktor, który niestety w trudnym czasie stanu wojennego zachował się nieco zbyt wyrywnie... Ale zmienia to faktu, że był przesympatycznym starszym panem. Wypowiedź o Gorczyńskim dał mi przez telefon. Ale umówiliśmy się na ów telefon i nagranie po przypadkowym spotkaniu na terenie TVP na Woronicza, gdzie ja nagrywałem jakieś postsynchrony, a on przyjechał nagrywać swoje "Jeziorany". To był rok 2008.

Niech odpoczywa w pokoju.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Wielki, wspaniały aktor charakterystyczny, autor dziesiątkow ról drugoplanowych i epizodycznych.
Fantastyczny Wardowski w 40latku, znakomity Czernousow w Pancernych, bardzo dobry Żubryd w "Ogniomistrzu Kaleniu", gospodarz domu w "Filipie z konopi", adwokat na procesie brzeskim w "Zamachu stanu", Wirski w "Lalce", nawet malutka rola Wieńczysława Nieszczególnego w "Marku Piegusie" zapadla w pamięć.

Mial to nieszczescie, ze miał niewlasciwe poglady polityczne i został pasowany na symbol "kolaboracji", w zwiazku z czym po 1989 zniknąl zupelnie z ekran

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Wydaje mi się, że problemem Janusza Kłosińskiego nie były poglądy, a forma ich wyrażenia.

Poglądy różni mieli różne, ale to Kłosiński wygłosił w TV słowa, w których na dobrą sprawę chwalił władzę że pogoniła kontrrewolucję. Może nie tymi słowy, ale taki był sens.

W filmie "Kamienne tablice" mówił do Krzysztofa Chamca mniej więcej takie słowa: "Wyglądasz pan, jakbyś pan całą noc z baby nie schodził". Zważywszy na to, że to na tym planie wybuchł gwałtowny romans Chamca z Laurą Łącz....................

A mnie jakoś szczególnie zapadł w pamięć w "Rękopisie znalezionym w Saragossie". "Nie wbijaj, nie wbijaj".

W "Kochajmy syrenki" na pytanie "jak żona?" odpowiadał: "ta sama". Zabawne powiedzonko, którego sam czasem używam.

Oooo, i zwracam honor TVN24 w kontekście wczorajszej rozmowy o Bratnym. Kłosiński przebojem wdarł się na pasek.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Będę się upierał, ze Kłosinski po prostu miał swoje poglądy, zresztą umiarkowane, ale STAŁE.
Nie przefarbowwywał się, nie zacierał sladow na szyi po zetempowskich krawatach.
A powiedział, to co czuł. Kłosiński dobrze pamiętał wojnę i myślę, ze zwyczajnie się jej bał, podobnie jak cała masa Polaków wowczas. Dzisiaj wszyscy robia z siebie megakozakow z kowbojem Prezesem na czele, ale wtedy pytanie "wejdą nie wejdą" slychac był w kazdej kolejce i nikt sie nie zastanawial nad procentem sil radzieckich zaangazowanych w Afganistanie.
A ze jak juz kiedys powiedzialem - o wiele latwiej (a zato o ile bardziej popisowo) bylo wyklaskiwac Kłosinskiego czy wstac od niedokonczonego mielonego w stolówce na widok Kempińskiej niz isc na czołgi, no to wszystko się odbyło jak się odbyło.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Pewnie jest w tym co piszesz sporo racji. Ja np. siebie nie wyobrażam sobie w roli wyklaskującego kogokolwiek, szczerze mówiąc. I wtedy, i teraz.

Tym niemniej myślę, że on po prostu nie skorzystał z dobrej okazji, by milczeć. A potem niestety zapłacił za to cenę.

Mówienie co się czuje to ogólnie moim zdaniem nie jest dobry sposób na istnienie w przestrzeni publicznej. Znacznie lepiej myśleć co się mówi.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Bardzo smutny tegoroczny październik i początek listopada
Odchodzą tak wspaniali Aktorzy.
Uzmysłowiłem sobie ,że Panowie Janusz Kłosiński i Marek Frąckowiak zagrali odpowiednio: ojca i syna w "Niespotykanie spokojnym człowieku" i ...niemal razem opuścili ten świat ...

_________________
http://www.film-milicyjny.klubmord.com/

Dawno,dawno temu widywałem często Janusza Kłosińskiego na Saskiej Kępie, idącego z, lub do sklepu, zawsze w jasnym płaszczu, z siwymi rozwianymi włosami...
Jako dyrektor Wardowski był bezbłędny, scena gdy dostaje szału w szóstym odcinku należy do moich ukochanych w ogóle jeśli chodzi o film polski...i choć średnio mi pasuje do wymienionych wcześniej Nieszczególnego, jak i Żubryda, to obie role ciekawe. Wspomniałbym jeszcze dwie, większą, a mianowicie burmistrza Kality z cyklu ,,Najważniejszy dzień życia" i mniejszą, czyli adwokata w ostatnim odcinku ,,Ballada o Januszku"...

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Kolejny aktor-legenda. Choć bardziej był znany z ról drugoplanowych (jak choćby niezapomniany dyrektor Wardowski, jak to mówią), to i tych głównych miał trochę na koncie, z których ta w "Niespotykanie spokojnym człowieku" to prawdziwa perełka

Żubryda zagrał doskonale, tzn Żubryda z książki Gerharda, bo (ponoć, o ile wierzyć historykom IPN) z oryginalnym Żubrydem postać z "Łun w Bieszczadach" miała niewiele wspólnego.
Zresztą równie świetnie wypadł Tadeusz Teodorczyk w roli kapitana "Piskorza".

A do roli Nieszczególnego może i faktycznie trochę nie pasował fizycznie (chyba lepiej pasowałby Jan Kobuszewski) ale i tak zapadł w pamięc

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Diabli nadali, toż nie nadąży się z klepsydrami, tak umierają... Niby druga linia, ale to był facet, którego kamera kochała miłością zabójczą. Bardzo smutne te historie z wyklaskiwaniem, z perspektywy czasu widać, jak kompletnie nie było to istotne...

Do ról już tu podanych można dodać jeszcze: Wibracyjny w "Wesołych świąt", "Bagiński w "Koty to dranie", Marczuk w "Tylko umarły odpowie", dentysta Filipiak w Klossie, czy Kuśmider w Janosiku.
Aktor, który nawet po przystawieniu pistoletu do głowy nie umiałby sfałszować, zagrać niezdarnie, czy choćby nieciekawie. Stąd i angażowano go chętnie, bo to był wręcz samograj. Nagrał się w kinie, jak niewielu poza nim.
Dyr. Wardowskim i Czernousowem kupił sobie miłość widzów dozgonną. W cokolwiek wierzył, cokolwiek mówił, pamięć i wdzięczność za wszystkie jego role - obowiązkowa.

Warto wspomnieć,że Aktor dwukrotnie zagrał w "Lalce": u Hasa mecenasa księcia ,u Bera rządcę Wirskiego,natomiast w serialu "Dom" wcielił się w roku 1980 w rolę Skoczylasa ,a w roku 2000 w w rolę wachmistrza Kłosa i była to przedostatnia rola filmowa Pana Kłosińskiego.

_________________
http://www.film-milicyjny.klubmord.com/

W wypowiedzi dla strony mariuszgorczynski.pl powiedział m.in.:

"Oczywiście coś tam pamiętam, że zagraliśmy też razem w „Kochajmy syrenki”, ale wyznam szczerze, że niewiele z tego pamiętam, podobnie jak z większości moich filmów. Zagrałem w ponad 100 filmach i do dziś dnia nieraz dziwię się widząc się na ekranie, że gram i w tym filmie, byłem zawsze tak zajęty jako aktor i reżyser że o wielu mych filmowych występach po prostu zapomniałem".

Brzmi to zabawnie i pociesznie (bo wyobrażam sobie zaraz pana Janusza jak ogląda jakiś stary polski film i nagle widzi siebie i mruczy "o w mordę, tu też zagrałem ), ale trudno się tej niepamięci dziwić, bo naprawdę nagrał się w kinie wyjątkowo dużo.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl