"Drzewa" mnie autentycznie zachwyciły. Uważam, że to jeden z bardziej niedocenionych polskich filmów. Niby ekologiczny, a tak naprawdę o znacznie głębszym przesłaniu.
Z "Tańczącego jastrzębia" na zawsze zapamiętałem scenę dziejącą się w czasie wojny, w której mąż robi żonie awanturę, że kupiła mydło z ludzi. Kamera pokazuje jak to mydło, rzucone na kuchnię węglową, roztapia się i skwierczy, a widz słyszy jak ów mąż bije żonę. To, że autorem zdjęć jest późniejszy laureat Oscara Zbigniew Rybczyński też ma tu swoje znaczenie.
Bardzo wysoko ceniłem w Królikiewiczu ciekawą umiejętność obsadzania aktorów kojarzących się z raczej z szeroko rozumianą rozrywką filmową niż ze sztuką filmową i to, jak właśnie z nich potrafił wydobywać to, czego potrzebował. Ewa Kasprzyk i Paweł Wawrzecki byli w "Drzewach" rewelacyjni. Aktor niewątpliwie świetny, jednak słynący raczej z ilości ról niż z ich psychologicznego pogłębienia, czyli Leon Niemczyk wznosił się u Królikiewicza na wyżyny. Anna Mucha czy Mariusz Pudzianowski w "Sąsiadach" - fantastyczni jak mało gdzie. Bardzo często obsadzana "dekoracyjnie" Beata Tyszkiewicz w "Tańczącym jastrzębiu" - wspaniała. Znany oczywiście łódzkim teatromanom, ale ogółowi kinomanów kojarzący się głównie z Kapitanem Sową Michał Szewczyk zawsze był u Królikiewicza kapitalny. I tak dalej, i tak dalej...
Ach, no i ten teatr telewizji: http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=521324 Coś pięknego, zupełnie wbił mnie w fotel... Żałuję, że nie zgrałem tego dla siebie, tylko oddałem Klejdysz kasetę i tyle... Jakby ktoś miał, to się przymawiam.
