W latach 90. popularny był taki komik (chyba nazywał się... Ziobro), który z lepszym bądź gorszym skutkiem naśladował i parodiował znane osoby. Swego czasu "robił" Tyma, który siedział na widowni. Z kamienną twarzą. Uśmiechnął się dopiero (krzywo) na sam koniec występu, który mu się chyba za bardzo nie podobał.
Z kolei przed laty mój tata był umówiony z Tymem. Nie pamiętam, czy miał z nim przeprowadzić rozmowę, czy też byli razem w jury któregoś festiwalu teatralnego. W każdym razie Tym umówił się z moim tatą w teatrze, zaraz po próbie spektaklu, w którym grał kobietę. Kostiumu teatralnego nie zdjął i do miejsca, gdzie miała odbyć się rozmowa szedł z moim tatą ubrany w jakąś suknię, umalowany i na wysokich obcasach, co sprawiało wrażenie, że jest wyjątkowo wysoki. Tata do dziś wspomina to jako jedno z bardziej surrealistycznych doświadczeń w swoim życiu.