Forum Polskiego Kina

Zmarł Emilian Kamiński. Aktor, którego miałem okazję widzieć na scenie po raz pierwszy jako dziecko, na wyjściu klasowym, w Teatrze Rozmaitości, w musicalu o Supermanie. A potem wiele razy oglądałem go w Ateneum.
W filmie - przede wszystkim zapamiętałem go z "Szaleństw panny Ewy", oraz z "Pana Kleksa w kosmosie" - który to film oglądałem również na wyjściu z całą klasą w szkole podstawowej.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Dla mnie to jak grom z jasnego nieba - ani to wiek na umieranie, ani nie słyszałam o chorobie... Smutno...

Panie….pan nie zadzwoni.

Jedna króciutka scena, tak też można przejść do historii polskiego kina.

Wszyscy wiemy, z jakiego to filmu - mogę wiec dalej mówić o innych.
W „Szaleństwach panny Ewy” był świetny , perfekcyjnie trafił w klimaty Makuszyńskiego. Zabawną rolę zagrał w „U Pana Boga w ogródku”, a dodatkowo utkwiła mi jego rola Cheza w chandlerowskiej „Tajemnicy jeziora” w Teatrze Sensacji.

_________________
Film to życie, z którego wymazano plamy nudy - Alfred Hitchcock.

Oj tak, moje pierwsze skojarzenie to właśnie ta rola gotowego na wszystko szturmowca, prawie na granicy szaleństwa...niewątpliwie miał w sobie Emilian Kamiński jakąś charyzmę, energię którą nasączał swoich bohaterów, choćby we wspomnianych ''Szaleństwach panny Ewy''. Świetny był też jako przegrany, zapijaczony Romuś w ''Niech cię odleci mara'' Andrzeja Barańskiego

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Tak, Romuś, był świetny. Z tego filmu pamiętałem go przez długie lata, nim zobaczyłem w czymś kolejnym. A tym kolejnym to była chyba "Ceremonia pogrzebowa", gdzie już takiego wrażenia nie zrobił.
Za to wrażenie zrobił na mnie facebookowy fanpage - uwaga - Teatru Telewizji. Otóż ta profesjonalna strona, w której pracują wyłącznie sami profesjonaliści bo elementu się już pozbyli - otóż oni bardzo ładnie żegnają Emiliana Kamińskiego wspominając go jako założyciela, twórcę i dyrektora Teatru .... Ateneum.
Przecież ja w tym momencie słyszę śmiechy Jaracza i Warmińskiego, cięte riposty Holoubka oraz wrzaski Świderskiego i Śląskiej.
Jakby to powiedział Piotr Fronczewski w KOL - Pa - ra - no - ja !!!

_________________
"O, niech mnie diabli obedrą ze skóry"

Przyłączam się do zacnego grona przedmówców - moje pierwsze skojarzenie z Kamińskim to także ta niewielka, ale zarazem przecież wielka, skoro ją tak zapamiętaliśmy, rola w "Akcji pod Arsenałem". To był jego debiut kinowy, ale później chyba żadną rolą już na mnie takiego wrażenia nie zrobił. Wielki szacunek należy mu się za pracę w teatrze i działalność na jego rzecz. Szkoda, że w dniu jego śmierci na profilu Teatru TV pojawił się ten rażący błąd, o którym wspomniał Brunner...

_________________
My żyjemy!