Forum Polskiego Kina

Odszedł niezapomniany reżyser"Wniebowziętych", "Pełni","Hydrozagadki","Jak to się robi" - czy rewelacyjnej noweli "Chciałbym się ogolić"...
Pozdrawiam serdecznie

Pierwszy "cmentarny" temat na nowym forum...
Andrzej Kondratiuk był bez wątpienia reżyserem bardzo oryginalnym, tworzącym kino specyficzne, niekoniecznie każdemu przypadające do gustu. Przyznam, że ja szczególnym admiratorem jego twórczości nie byłem, chociaż klasę i styl naturalnie doceniam. Z tego, co nakręcił najbardziej lubię poetycką i intrygującą swym klimatem "Pełnię" z Zaliwskim.

_________________
My żyjemy!

Tak, "Pełnia" to również dla mnie najlepszy jego film, aczkolwiek cenię również "Gwiezdny pył" i oczywiście "Hydrozagadkę". Bardzo smutna wiadomość, odszedł jeden z najciekawszych polskich reżyserów, bez wątpienia posiadał własny, specyficzny styl.

Tymczasem na opiniotwórczym portalu gazeta.pl informacja, że jego filmem były również "Dziewczyny do wzięcia".

_________________
Ja w ogóle nie lubię chodzić do kina. A szczególnie nie chodzę na filmy polskie w ogóle...

Wylew, który dopadł go parę lat temu przykuł go do łóżka bez żadnej, najmniejszej już nadziei na poprawę... Dobrze się stało, bardzo cierpiał, ja dziękuję parę lat przeleżeć w łóżku...... Niech odpoczywa w pokoju!

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Wielka, wielka szkoda...bardzo lubiłem kino pana Andrzeja Kondratiuka. ,,Wniebowzięci", i ,,Pełnia" to świetne, trochę nostalgiczne kino, a ,,Big Bang" i ,,Hydrozagadka" to zdecydowanie czołówka polskiej komedii.

_________________
...nie profesor, tylko satyr..

Nie tworzył kina tzw. "światowego", jego bohaterami byli przyziemni, prości ludzie. Te filmy były klecone, raczej szkicowane, niż "produkowane". Często niemal amatorsko kręcone na czym popadnie... Na krawędzi kina fabularnego, dokumentu, kabaretu. To nie były dzieła skończone, wypieszczone, no i co z tego?

Miał swój własny styl, snuł własną opowieść o naszym małym lokalnym świecie.
Stylowy "Klub profesora Tutki" z wielką (choć minimalistyczna) kreacją Holoubka. Purnonsensowa "Hydrozagadka" i seria filozoficznych etiud o sensie życia: "Dziura w ziemi".Pełnia", "Gwiezdny pył", "Cztery pory roku", "Mleczna droga". Jak dodać do tego kapitalną satyrę na ludzkość "Big Bang", urokliwe prowincjonalne kino drogi "Czy jest tu panna na wydaniu?", zawadiacki duet stulecia we "Wniebowziętych" i "Jak to się robi" - dostajemy wielką epopeję o prowincji, prostych ludziach, lokalsach i kurcze, jest w tym tyle ciepła dla człowieka, że topi serce nawet zatwardziałego malkontenta. Moje przynajmniej topi...

Andrzej Kondratiuk - artysta w czystej postaci. Tworzący praktycznie poza systemem, układami, poza modami i naciskami, robił sztukę na własnych warunkach. Moim zdaniem był wielkim polskim obserwatorem-pejzażystą, a do tego niezłym reżyserem. Nie miał być może większego wpływu na polskie kino, ale cóż warte byłby almanachy historii sztuki bez tych małych stroniczek z outsiderami takimi jak właśnie Kondratiuk, czy Konwicki?
Kino wcale nie łatwe, z czasem wręcz hermetyczne. Wierzę, że sporo jego filmów przetrwa dłużej niż niejeden wydawało by się klasyk filmowy... choćby w sercach kilku kinomanów.

Dzisiaj o 23:25 w TVP Polonia „Pamiętnik Andrzeja Kondratiuka”

_________________
Od cudów to był taki facet, co chodził boso po jeziorze.

W niedzielę, 18 grudnia, na TVP Historia rzadko pokazywana "Wesoła noc smutnego biznesmena", z Marianem Opanią i Katarzyną Figurą. Ładnie, że na koniec roku, w którym zmarł reżyser, telewizja pokazuje jeden z jego mniej znanych filmów.

_________________
...i zdanżam na czas proszę pana! www.mariuszgorczynski.pl

Widziałem wczoraj "Jak pies z kotem", film o ostatnich latach A. Kondratiuka przez jego brata sprokurowany.
Film ładny, mądry i ciepły. Tzw. "małe kino", bez udziwnień, bez nadęcia. Choć scena otwierająca zapowiada jakąś wielomilionową produkcję...
Zupełnie słuszne dwie nagrody na 43. FFF w Gdyni za role drugoplanowe dla Aleksandry Koniecznej i Olgierda Łukaszewicza. Jak cherlawy aktor potrafił przeistoczyć się w niedźwiedziowatego Andrzeja? - kompletna tajemnica dla mnie. Szapo ba.
Może Więckiewicz nie najlepiej dobrany, choć gra na swoim normalnym, wysokim poziomie.
Film o życiu, o odchodzeniu, o trudnych relacjach braterskich, wreszcie para-dokument o życiu Kondratiuków, bo kręcony w autentycznych wnętrzach, dialogi wzięte z życia. Film podpisał ten "mniej zdolny" z braci, ale do diabła, jest w rewelacyjnej formie!

Jest też tam zdanie jak to wszyscy mylą ich dokonania i zauważyłem, że ja również w tym wątku przytoczyłem film "Czy jest tu panna na wydaniu?", jako film Andrzeja...
Wiedziałem, że to nie jest kino dla każdego, bo kto chce oglądać starego człowieka po wylewie, ale żeby aż tak? W kinie było razem ze mną 5 osób. (słownie: pięć).
Kto lubi kino panów K. pójdzie na pewno.
7/10

Dzięki za rekomendację, jako ostatni film Janusza Kondratiuka kojarzyłem słabiutkie "Milion dolarów" i szczerze mówiąc nie spodziewałem się, że jeszcze stworzy coś ciekawego, więc nawet nie zwróciłem specjalnej uwagi na "Jak pies z kotem". Z tego co piszesz, zawiało trochę tymi starymi, pół-autobiograficznymi Kondratiukami.

A czy Andrzej był "bardziej zdolnym" z braci? Tak się niby mówi, bo "Hydrozagadka" i "Wniebowzięci", ale jak dla mnie to takie rzeczy jak "Dziewczyny do wzięcia" czy "Mała sprawa" dorównują im, jeśli ich nie przewyższają.

I dlatego wziąłem to w nawias, ale jednak ilość i jakość raczej przemawiają za Andrzejem:
Klub profesora Tutki
Hydrozagadka
Dziura w ziemi
Wniebowzięci
Pełnia
Bing-Bang
Gwiezdny pył
to są jednak arcydzieła, choć "Dziewczyny do wzięcia", czy "Czy jest tu panna na wydaniu?" z pewnością także. Andrzej zrobił więcej lepszych dzieł, a i poziom miał zdecydowanie równiejszy. Janusz sam w wywiadzie ostatnio przyznał, że był leniem patentowanym i przesiedział 25 lat w Austrii, praktycznie nic nie robiąc. (Coś jak Piwowski, talent, ale kompletnie "nierobotny".) Dwa znakomite filmy w ciągu 50 lat to trochę mało. No, teraz już trzy...